ضرورت حفظ شادابی جامعه* نوشته محمد اشراقی
*مدیرمسئول – محمّد اشراقی
شادابی نسبی جامعه در عرض مدت یکسال بعلل گـوناگون درحال رنگ باختن است. شیوع کرونا علاوه بر ایجاد خسارات جانی و مالی فردی و اجتماعی در ایجاد حالت های بیمار گونه نیز دخالت می کند. ارزیابی وسعت و عمق تغییرات منفی دوران کرونا در حالات روحی افراد و جوامع، انواع
بررسی های کارشناسی را ضروری می نماید. زیرا اگر انواع و میزان آسیب های وارده شناسایی نشود، علاج صدمات حاصله غیر مقدور خواهدبود.
باور این است که همزمان با تلاش سازمان های بهداشتی در خصوص تهیه و تدوین پروتکل های بهداشتی، سازمانهای مسئول بهداشت روانی نیز در جهت حفظ شادابی روانی فردی و جمعی نسبت به انجام وظایف سازمانی خود باید اهتمام ورزند. چنانچه شعارپیشگیری بهتر است از درمان در این مورد نیز صادق می باشد اگر اینگونه نباشد، وضعیت روانی جامعه دوران پسا کرونا غیر مطلوب خواهد بود. نظرباینکه معالجه بیماری های روانی مشکل تر از بیماری های جسمی است، اصولا باید سعی شود که به انواع مختلف از انحا آحاد جامعه به بیماری های روحی و روانی جلوگیری شود.
یاد آوری می گردد که شیوع بیماریهای روانی، فرهنگ و رفتار فردی و اجتماعی مردم را دچار آسیب های دیرپا می کنند. خودکشی، طلاق، تاخیر غیر قابل قبول در ازدواج وسایر انواع ناهنجاری های فردی و اجتماعی را می توان جزو آسیب های روانی ناشی از کرونا محسوب کرد. دانشگاه ها، حوزه های دینی، سازمانهای آموزش ابتدائی، دبیرستانی، مجامع هنری و ورزشی، نویسندگان وسایر افراد و گروهای صاحب فکر و نظر در مورد پیشگیری از مستولی شدن عوامل منفی تاثیر گذار در انحراف روحیات جامعه به سوی گرفتگی و افسردگی، مسئولیت دارند.
بنظر می رسد اصولا افراد و جوامع مرتبط با روح و روان جامعه باید در آسیب شناسی، عیب یابی و معالجه بیماری های حال و آینده جامعه فعال تر باشند.
