یادداشت های روز* نوشته محمد اشراقی
*مدیرمسئول – محمّد اشراقی
* بحران دریاچه ارومیه فراموش نشود
بحران خشک شدن تدریجی دریاچه ارومیه، خطر جدی برای محیط زیست و زندگی مردم مناطق شمالغرب کشور (آذربایجان شرقی،
آذربایجان غربی، زنجان و بعضی نقاط اطراف مناطق گفته شده) می باشد.
اطلاعات و آمار منتشره از سوی مسئولان و کارشناسان ذیربط در مورد خشک شدن تدریجی دریاچه ارومیه، اصولا ساکنان این مناطق را به ترس از آینده وادار می کند، مسئولان محلی را به چالش جدی هدایت می کند و مقامات مسئول ملی را به احساس مسئولیت عمیق و چاره اندیشی صحیح باید بکشاند.
هرکسی که تاکنون در این مورد اظهار نظری کرده، راهکار هایی هم ارائه نموده است. در مورد علل خشک شدن تدریجی دریاچه ارومیه ، به مواردی از قبیل احداث سدها در حوزه های آبی منتهی به دریاچه، احداث جاده از میان دریاچه، تقلیل بارش در طول سال های متوالی، تغییر سیستم کشاورزی منطقه از دیمی به آبی، رایج شدن روش زراعت و باغداری نیازمند آب زیاد، و به بعضی امور دیگر اشاره می شود.
مسئولین و کارشناسان برای مقابله با تحقق خشک شدن تمام دریاچه، راه کارهائی هم ارائه می کنند. علیرغم معلوم بودن علل آسیب و روشن بودن
راه های مقابله، متاسفانه دریاچه ارومیه واقعا به حالت احتضار افتاده است.
باور اینست که اگر افراد، گروه ها، ادارات، سازمانها و وزارتخانه های مسئول مؤثر و بموقع عمل
می کردند، دریاچه بی دفاع، به این حال و روز اسف بار در نمی آمد.
ضمنا، گویا، خویشان این بیمار (مردم ذینفع )هم ناتنی و غیر حساس هستند و معالجان دریاچه بیمار هم مشکل دارند. لپ مطلب اینکه گویا کسی بفکر نزدیک شدن خطر وزیدن طوفان های شن و ریزگرد های شور و بروز محل های زیست و سکونت، ناشی از خشک شدن دریاچه نیست. اصولا نباید اینگونه می شد و وضعیت موجود هم این طور نمی ماند. لذا، مسئولین ادارات و وزارتخانه های ذیربط و استانداری های استان های مناطق و دولت فخیمه حاضر، بیش و پیش از همه ، به مسئله آگاه، حساس و در فکر راه چاره باشند.
*روابط ایران و آمریکا
رابطه ایران و آمریکا بسیار وسیع، و پیچیده است. روابط این دو کشور، تنها به موضوعات مطرح در برجام مربوط نیست. بنابراین اکر موضوع برجام به برکت اقدامات طرفین به راه حلی برسد، بخشی از خواسته ها حاصل می شود. ولی مابقی موضوعات، در آینده مطرح و حل می گردد.
یعنی با توافق جدید برجام، فاصله حاصل از قطع رابطه چهل ساله، دو کشور ایران و آمریکا، بتدریج، کوتاه تر می شوند و احتمالا به برقراری رابطه دوجانبه اقدام ونسبت به حل مشکلات فی ما بین اقدام می کنند.
احتمال می رود، نزدیکی روابط، از شدت تقابل کم و قدرت و منافع تعامل را افزایش می دهد. و بخشی عدم تفاهمات از رفتار و کردار عوامل خارج از حوزه روابط دو جانبه ایجاد می شود.
