* اغلب اخبار مربوط به آینده است

وقتی پول نیست افراد و گروه ها، معمولا از آرزوها و طرح های آینده صحبت می کنند.  زمان بی پولی، بهترین وقت  فکر کردن برای بدست آوردن پول باید باشد.
چندیست مدیران کشور هم، بعلت نبود پول کافی جهت اجرای عملی  برنامه ها، برای خالی نبودن عریضه، برنامه های آتی واحد های ذیربط را به مردم اعلام می نمایند.
مسئولین نیز باید بجای اعلام برنامه های آتی، درمورد اقدامات فعلی اطلاع رسانی و در خصوص تامین پول و اعتبار و بهینه سازی سیاست های کسب پول و بهبود سیاست خارجی و حل بحران های موجود و آتی اظها نظر نمایند.این کار باعث سعی و تلاش برای در آمد زائی هم می گردد.

* اشتغال راه  کاهش فقر است

اگر مطالعه کنیم می بینیم که اغلب افراد بیکار، با سواد و ماهر برای دستیابی به شغل و زندگی بهتر مهاجرت می کنند. و با اینکار، در می یابیم که افراد دارا و یا شاغل  کمتر مهاجرت می نمایند.
بنابراین می توان حدث زد که اگر مردم از دارائی، شغل و در آمد مطلوب برخوردار باشند، کمتر به فکر مهاجرت می افتند. باین طریق می توان گفت که کلید حل اغلب بحران های اجتماعی،  سیاسی، اقتصادی ایجاد اشتغال می باشد.
بعد از ایجاد اشتغال مطلوب جذب سرمایه های داخلی و خارجی،  ایجاد بازار در کشور  و خارج ضروری است.  اقتصاد دانان اصولا باید راه های رسیدن به وضعیت مطلوب اقتصادی را بدانند. لذا مدیریت کلان کشور، بدون استفاده از راه حل های اقتصادی متخصصین اقتصاد، نمی توانند مشکلات اقتصادی کشور  را حل نمایند. ممکن است راه حل اقتصاد دانان و سیاستمداران متفاوت باشد ولی تفاوت می تواند، تعدیل و با رعایت مصالح مردم اجرا شوند.

* آزادی مطبوعات رکن دموکراسی است

اگر اهالی مطبوعات در کار خود آزاد باشند، می توانند مطبوعات آزاد منتشر نمایند. در مطبوعات آزاد، نظرات مردم بدون تبعات و هزینه غیر لازم بعدی منتشر می شود و بصورت عرصه های وسیع برای طرح افکار جامعه ایجاد و به عنوان  ذخایر غنی برای مطالعه مردم و مسئولین فراهم می آید.
اصولا باید  بیان افکار و نظرات  نیز مثل تغذیه آزاد و بدون قید و شرط باشد. زیرا وجود قید و شرط در این  زمینه هم مشکل ساز می شود. باور این است که اگر تغذیه هم مقید و مشروط باشد،  خورد وخوراک مردم، مشکل تر از وضع عادی فعلی خواهد بود.

قدر مسلم این است که مردم باحضور در فضای های  آزاد می توانند برای فعالیت های آزاد تربیت شوند.
مردم اگر در خانه، مدرسه و دانشگاه آزاد نباشند، برای انواع فعالیت های اجتماعی آزاد نمی توانند تربیت شوند. باور این است که انسانها با تعلیم و تربیت در محیط های  آزاد به مرحله آزاد منشی  می رسند. تجربه ثابت کرده جوامع محل زندگی مردم آزاد منش کم تنش و آرام تر می باشد.

محمد اشراقی