تأسیس صندوق مجاهدین اسلام برای کمک به خانواده‌های زندانیان سیاسی
براى تغذیه مالى حرکت‌هاى ضدرژیم پهلوی اعم از چاپ و نشر اعلامیه، کمک به خانواده‌هاى زندانیان سیاسى و مساعدت به فعالانى که مجبور به ترک خانه و کاشانه خود مى‌شدند. نیاز به تأسیس نهادى جهت کمک مالى احساس مى‌شد. از این رو در سال ۱۳۵۲ عده‌اى از بازاریان مؤمن تبریز در منزل مرحوم حاج مسیب چاروقچى گرد آمده و صندوقى به نام مجاهدین اسلام در تبریز تشکیل دادند که زیر نظر آیت‌الله قاضى فعالیت مى‌کرد.
به گزارش ارک خبر، آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی از روحانیون مبارز نهضت امام خمینی بود که توانست با ساماندهی مبارزات مردم آذربایجان کارنامه درخشانی در مبارزه علیه رژیم پهلوی از خود برجای بگذارد. وی به غیر از فعالیت‌های مبارزاتی و سیاسی در امور عام‌المنفعه نیز فعال بود. از این طریق تداوم مبارزه در آذربایجان را رهبری می‌کرد.
تأسیس صندوق مجاهدین اسلام
براى تغذیه مالى حرکت‌هاى ضدرژیم اعم از چاپ و نشر اعلامیه، کمک به خانواده‌هاى زندانیان سیاسى و مساعدت به فعالانى که مجبور به ترک خانه و کاشانه خود مى‌شدند. نیاز به تأسیس نهادى جهت کمک مالى احساس مى‌شد. از این رو در سال ۱۳۵۲ عده‌اى از بازاریان مؤمن تبریز در منزل مرحوم حاج مسیب چاروقچى گرد آمده و صندوقى به نام مجاهدین اسلام در تبریز تشکیل دادند که زیر نظر آیت‌الله قاضى فعالیت مى‌کرد. اعضاى تشکیل‌دهنده آن عبارت بودند از: حاج حمید طهباز فرش‌فروش، حاجى نقى اروانى مبل‌ساز، حاج محمود منیرى و ابوالفضل اصلانزاده.
تجار متعهد تبریز در همین ایام با صلاحدید آیت‌الله قاضى، تشکیلات جالبى جهت انجام امور خیریه ایجاد کرده بودند. از جمله مرحوم حاج مسیب چاروقچى (از ریش‌سفیدان و معتمدان تبریز) یکى از اعضاى مؤسس انجمن خیریه المهدى(عج) بود. یا «هیئت مستمندان تبریز» که اقدامات قابل تحسینى در رفع مشکلات مردم در تبریز انجام داده است، توسط بازاریان مرید امام(ره) و آیت‌الله قاضى طباطبایى شکل گرفت.
در این ایام که فعالیت مستقیم سیاسى امکان نداشت، کمک‌ها و مساعدت‌هاى مالى نوعى جهاد بود. آیت‌الله قاضى تجار و بازاریان را به آن فرا مى‌خواند. این کمک‌ها نه تنها جهت مبارزان تبریزى بلکه حتى براى مبارزان فلسطینى هم ارسال مى‌گردید. در این زمینه در گزارشی آمده: «اخیرا آیت‌الله میلانى و قاضى طباطبایى ]تحت[ عنوان تعمیرات مساجد مبادرت به جمع‌آورى مبالغى پول از تجار تبریز کردند و آن را توسط دو نفر از تجار مذکور به اسامى حاج محمود منیرى و حاج عباسعلى فاکر که عازم سوریه و عربستان سعودى و آلمان غربى بوده‌اند، براى کمک به چریک‌هاى فلسطینى، در کشور اخیر ارسال نموده‌اند».
کمک به خانواده زندانیان سیاسى
آیت‌الله قاضى در تمام مراحل مبارزه از دستورات امام(ره) پیروى مى‌کرد. در سال ۱۳۵۰ استفتایى از امام خمینى(ره) در مورد کمک به خانواده زندانیان سیاسى پخش شد. در همین راستا وى هم در کمک و یارى به خانواده‌هاى زندانیان سیاسى مى‌کوشید؛ در این راستا در گزارشی می‌خوانیم: «بنا به دستور سیدمحمدعلى طباطبایى، مبلغى قریب به پنجاه هزار ریال از بازاریان تبریز جمع‌آورى و در اختیار خانواده جواد پاشک ـ که به اتهام نگهدارى کتب مضره دستگیر و زندانى شده ـ گذارده شده است». مقدم به ساواک تبریز ابلاغ کرد که ریاست ساواک شخصا به سید محمدعلى قاضى طباطبایى تذکر دهند که از دخالت در این قبیل امور خوددارى و صرفا به تبلیغ شعائر اسلامى بپردازند.
ارتباط با دانشجویان و حلقه فعالیتی آنان
یکى از دانشگاه‌هاى فعال سیاسى ضدرژیم، دانشگاه تبریز بود. حضور تعداد زیادى از دانشجویان مسلمان در این دانشگاه، گذشته از جلوه‌هاى مذهبى، نمودهاى مبارزه علنى با دستگاه را هم داشت. یکى از دانشجویان در این زمینه مى‌گوید: «در تبریز ارتباط بسیار حساب‌شده‌اى بین دانشگاه و جناب شهید آیت‌الله قاضى طباطبایى وجود داشت چرا که او خیلى منبع خیر بود. آیت‌الله قاضى طباطبایى سیاسى بود، بچه‌هاى مذهبی که مى‌خواستند ارتباط برقرار بکنند، حتما تحت دید ساواک قرار مى‌گرفتند. براى برقرارى ارتباط یک دفعه بهانه مى‌تراشیدند که حالا براى فلان سؤالى رفتم… که البته سؤال شرعى را بهانه مى‌کردند…».
دانشجویان دانشگاه «تبریز» با توجه به جو حاکم در تبریز یکى از تکیه‌گاه‌هاى آیت‌الله قاضى در تبریز بودند. آقاى مصطفى ایزدى از دانشجویان همان ایام مى‌گوید: «ما با روحانی که در تبریز بود و با او رفت و آمد مى‌کردیم، همین مرحوم شهید قاضى‌طباطبایى بود. پیش او مى‌رفتیم و در مسجد و خانه‌اش صحبت مى‌کردیم… آقاى قاضى هم به دانشجویان خیلى محبت و علاقه داشت…». در یکى از گزارش‌هایى که شهربانى تبریز به ساواک ارائه داد، آمده است: «اشخاصى چون آیت‌الله قاضى، جواد برق لامع، مسیب چاروقچى و… گاهى اوقات ضمن تماس‌هاى تلفنى و تعیین وقت و محل، جلساتى در منازل خود تشکیل داده و با استفاده از پسران و دوستان و آشنایان خویش، براى نفوذ در دانشگاه تبریز و فرهنگیان، فعالیت مى‌نمایند».
