آيت الله العظمي موسوي اردبيلي در 13 رجب سال 1344 ه.ق مقارن با سالروز ميلاد امير المومنين (ع) و برابر با 8 بهمن 1304 ه.ش در شهر اردبيل در خانواده اي روحاني و تهيدست متولد شدند.پدر ايشان روحاني بزرگوار مرحوم سيد عبدالرحيم و مادرشان، زني پارسا مرحومه سيده خديجه بود كه پيش از آن صاحب هشت فرزند دختر شده بودند.ايشان كه آخرين و تنها فرزند ذكور خانواده بودند در سال 1346 ه.ق در دو سالگي مادر خود را در اثر حصبه از دست داده و تحت مراقبت خواهرانشان قرار گرفتند يكي از خاطرات ايشان از دوران كودكي، مربوط خوابي است که در آن سنين ديده بودند.خود ايشان دراين باره مي فرمايند (در كودكي بسيار مشتاق زيارت امام زمان (عج) بودم و از اين رو تمامي اعمالي را كه در كتاب ها جهت ملاقات ولي عصر (عج) بودم و از اين رو، تمامي اعمالي را كه در كتاب ها جهت ملاقات ولي عصر (ع) ذكر شده بود انجام مي دادم و سعي مي كردم كه حتي مستحبات را نيز ترك نكنم تا اينكه شبي آن حضرت را در خواب ديدم و مانند كودكي كه خود را به پدرش مي چسباند، دامن ايشان را گرفتم و خود را به پاهاي مبارك آن حضرت انداختم و از آن بزرگوار خواستم چيزي به من عطا فرمايد آن حضرت نيز انگشتري فيروزه اي را از انگشت مباركشان خارج فرموده و در انگشت من كردند وقتي اين خواب را براي پدرم تعريف كردم به من گفتند كه از اين پس براي تو هيچ نگراني ندارم چون زير سايه الطاف امام زمان خواهي بود)

شروع تحصيل و آغاز طلبگي

حضرت ايت الله العظمي موسوي اردبيلي تحصيلات خود را در اوان كودكي و در سن شش سالگي با ورود به مكتب خانه آغاز كردند و قرآن كريم را فراگرفته آنگاه كتاب هايي چون رساله عمليه، گلستان، تبيه الغافلين، نصاب الصبيان، گلزار بهار، ابواب الجنان، مجالس المتقين تاريخ معجم، دره نادري، تاريخ وصاف، حساب فارسي وبرخي كتب ديگر را نزد معلمان خود آموختند در سال 1318 ه.ش فراگيري دروس عربي را آغاز كرده و در سال 1319 ه. شبه قصد ادامه تحصيل در دروس حوزوي، وارد مدرسه علميه ملا ابراهيم در شهرستان اردبيل شدند.
در ان زمان در اردبيل سه مدرسه علوم ديني به نام هاي مدرسه ميرزا علي اكبر مرحوم، مدرسه صالحيه ومدرسه ملا ابراهيم وجود داشت كه اولي تبديل به دبستان و دومي محل استقرار مهاجرين ايراني قفقاز شده بود و تنها مدرسه ملاابراهيم جهت تحصيل طلبه ها با قي مانده بود. در آن ايام رغبتي براي خواندن دروس حوزوي وجود نداشت به نحوي كه اين مدارس تنها داراي چهار طلبه بود در چنين شرايط سختي، ايشان طلبگي را آغاز نموده و دروس جامع المقدمات، سيوطي، جامي، مطول، حاشيه، ملا عبد الله و…… شمسيه، معالم وشرايع را تا سال 1322 ه.ش در همان مدرسه به اتمام رساندند.پس از ورود متفقين به ايران، مردم از آزار و اذيت دولت رهايي يافتند و در پي آن رغبت جوانان به دروس حوزوي افزايش يافت.