حاشیه سازی در موضوعات امنیت ملی ممنوع؛ اعتدال راه بی بازگشت ملت
سرویس خبری روزنامه ارک- ایرنا – اردیبهشت ماه 92 پیش از کسب آرای مردم، حسن روحانی گفت: دنیای دیپلماسی، دنیای اعلام مواضع نیست و باید با جهان تعامل سازنده برقرار کرد. رویکرد دولت اعتدالی او در عرصه سیاست خارجی با همین جمله نمایان می شود. پیش از روحانی و در دولت قبل، در طول مذاکرات هسته ای، مذاکره برای مذاکره در دستور کار بود.آن هنگام و در شرایطی که امکان آن وجود داشت تا مذاکرات مانع از ارجاع پرونده هسته ای به شورای امنیت سازمان ملل شود، به بیانیه خوانی بسنده شدمنافع و امنیت ملی یکی از مفاهیم اصولی و بنیادین سیاسی به ویژه در سیاست خارجی و مهم ترین اولویت هر کشور محسوب می شود و یکی از مجریان این منافع در سطح منطقه ای و جهانی، دستگاه دیپلماسی است.
برخی دستیابی به این مهم را در ائتلاف با همسایگان و برخی در ائتلاف با متحدان قدرتمند جستجو می کنند و البته در این بین، جمهوری اسلامی ایران مدلی ارایه کرده است تا بر پایه خودیاری و تلاش برای موازنه قوا، موازنه تهدید و فرصت و همچنین ائتلاف های منطقه ای و فرا منطقه ای اهداف کلان خود را در حوزه سیاست خارجی عملی سازد.
منافع ملی هم حاصل نمی شود مگر این که تک تک اعضای این جامعه به جای پیگیری منافع فردی به منافع جمعی بیندیشند و منافع ملی را در نگاه کلی ترسیم کنند و می توان گفت که منافع ملی حاصل جمع منافع تک تک شهروندان است که همچون تخم مرغ های چیده شده در سبدهای مختلف نیست و باید در یک سبد تجمیع شود.شاید اهمیت دیپلماسی و تاثیر مذاکرات را بتوان در این سخنان روحانی برای عده ای آشکار ساخت که می گوید: در سال ٧٦ با بهانه انفجار خُبَر، کشور تا مرز حمله دشمن پیش رفت. من به دستور سران نظام به عربستان سفر کردم. از ابتدای شب تا صبح مذاکره من در این کشور ادامه پیدا کرد. نتیجه مذاکره این شد که ساعت ٥ صبح نایف نماینده عربستان اعلام کرد، هر متنی از طرف نماینده ایران تنظیم شود، من آن را امضا می کنم و همان هم شد. در این جلسه که در ابتدا مذاکرات سختی بود و کمتر امید به توافق بود، با استدلال، منطق و فن مذاکره راه برای توافق باز شد.با این بیان مشخص است که هیچ کشوری در جهان برای همیشه با کشور دیگر دشمن نیست و هیچ ملتی هم برای همیشه دشمنی ندارد مگر آن که در تعریف منافع و امنیت ملی قرار نگیرد.
رییس جمهوری از زمان تبلیغات انتخاباتی با شفافیت مواضع جمهوری اسلامی ایران را در سیاست خارجی بیان کرد و تصریح داشت که طرف های مقابل جمهوری اسلامی ایران می دانند ادامه اختلاف به نفع آنها نیست. ایران هم کشور قدرتمند و بزرگی است و اگر ما کارهای بی حساب و کتاب و غیرمنطقی را کنار بگذاریم، می توانیم با تمام کشورها مذاکره کنیم و به نتیجه برسیم.
از دیگر مواردی که در طول سال های پس از انقلاب می توان به آن اشاره کرد که جمهوری اسلامی ایران قدرت منطق، استدلال و عقلانیت دارد و سیاست خارجی آن را بر اساس عزت، حکمت و مصلحت دنبال می کند، رابطه جمهوری اسلامی ایران با عراق زمان صدام است.