تالاب میانگران سد بزرگی در برابر انتقال آب به دشت ایذه است

ارک خبربه نقل از مهر – کمبود آب آشامیدنی سالهاست که مردم ایذه را با مشکلات بسیاری مواجه کرده است. کمبود آبی که منجر به جیره بندی ساعتی آن در این شهر ۲۰۰ هزار نفری شده است. رودخانه کارون دارای بیشترین طول جریان در ایذه را داراست اما ساکنان کنارش، از آن بی بهره و تشنه لب در کناره کارون به انتظار آب نشسته اند. مسئولان بسیاری از این شهر دیدن کرده اند و هریک به فراخور خویش وعده هایی مبنی بر  حل مشکل کمبود آب و پایان جیره بندی آب در این شهر داده اند که تاکنون جامه عمل بخود نپوشیده است.

نماینده شهر نیز  انتقال آب را تنها راه نجات کم آبی در ایذه می داند هر چند که انتقال آب از کارون به دشت های ایذه که زمانی قطب اصلی کشاورزی در استان بود، می تواند زمین های حاصلخیز آن  را رونقی دوباره ببخشد اما اگر قبل از انتقال آب، برنامه ای جامع برای تالاب میانگران که تمام فاضلاب شهر به آن هدایت و سرازیر می شود طرح ریزی نگردد این تالاب سد بزرگی در برابر انتقال آب به دشت ایذه خواهد بود.

در همین راستا علی مولایی کارشناس ارشد سازه های آبی و دانشجوی دکترای محیط زیست به خبرنگار مهر می گوید: انتقال آب به دشت حاصلخیز ایذه می تواند علاوه بر تامین آب آشامیدنی، زمین های تشنه ایذه را که سالهاست در انتظار آب هستند را رونق و جان تازه ای ببخشد. جانی که باعث رونق کسب و کار نیز خواهد شد و کشاورزان بار دیگر می توانند زمین های خود را به زیر کشت برده و به صورت مستقیم و غیر مستقیم برای جوانان مستعد این شهر که از بیکاری رنج می برند، شغل های بسیاری ایجاد کند اما از بعد دیگری که به مسئله انتقال آب نگاه کنیم تالاب میانگران مانع بزرگی بر سر راه انتقال آب به ایذه به شمار می رود.

مولایی در ادامه درباره چگونگی مانع بودن تالاب میانگران گفت: این تالاب در ضلع شمالی دشت و شهر ایذه قرار دارد و تا قبل از پیدایش شهر به صورت محدوده ای فصلی با آبی شیرین بوده که در فصل زمستان و بهار سطح آب افزایش می یافت و در تابستان و پائیز به تدریج آب آن کم و رو به خشک شدن می نهاد اما با افزایش چشمگیر جمعیت در شهر ایذه و هدایت فاضلاب شهری، تالاب به صورت دائمی دارای آب شد اما با این تفاوت که آب شیرین آن را هرز آب ها و فاضلاب های شهری گرفتند و آب صاف و شفاف گذشته به آبی بد بو که تعفن آن دل هر رهگذری را می آزارد تبدیل شد.

این مدرس دانشگاه افزود:در سالهای قبل این تالاب مشکلات بسیاری را برای مردم شهر و روستاهای اطراف آن به وجود آورد به طوری که چند بار هجوم قورباغه و مارها مردم این شهر را با مشکل روبرو ساخت که این حوادث بازتاب خبری بسیار بدی در سطح کشور داشت که با کمک و مشارکت های مردمی توانستند از پس این مشکلات فایق آیند. حال که بحث انتقال آب به میان آمده است نباید فراموش کرد که قبل از آن باید فکری به حال ساماندهی و قطع فاضلاب به تالاب میانگران کرد چرا که پیشگیری بهتر از درمان است.

مولایی تصریح کرد: اگر انتقال آب صورت گیرد وضعیت این تالاب پیچیده و مشکل ساز خواهد شد زیرا سطح ایستایی آب در دشت ایذه بالا می رود و با توجه به انتقال فاضلاب و هرزآب ها و پسماندها، تالاب، مشکلات عدیده ای را برای مردم به وجود می آورد؛ مشکلات زیست محیطی، درمانی و بهداشتی و … از جمله مواردی هستند که خطر آنها بیخ گوش مردم ایذه قرار می گیرد.

این کارشناس ارشد محیط زیست بیان کرد: قبل از آنکه با دست بردن در اقلیم این شهر کاری صورت دهیم بهتر است که وضعیت تالاب میانگران را از حیث مسایل بهداشتی و درمانی، زیست محیطی و … مورد بررسی و کنکاش قرار دهیم چرا که اگر قبل از اجرای طرح انتقال آب به دشت ایذه اقدامی برای تالاب نکنیم ضرر این انتقال از سود آن بیشتر است و جز هزینه چیزی در بر نخواهد داشت و مردم ایذه به جای آب، با مشکلات پس از انتقال مواجه می شوند که اگر بدون مطالعه و برنامه این کار صورت گیرد نه تنها لبان تشنه شهر و مردم را سیراب نمی کند بلکه مسبب کوچ اجباری آنها را نیز فراهم خواهد کرد.

مولایی در پایان گفت: بهتر است وزارت نیرو خاصه سازمان آب و برق خوزستان به عنوان متولی رودخانه و نیز سازمان محیط زیست به عنوان متولی  تالاب میانگران ایذه قبل از هر اقدامی در خصوص انتقال آب، برنامه ریزی برای ساماندهی تالاب داشته باشند تا خالق تصمیمات عجولانه ای که دود آن در چشم مردم ایذه خواهد رفت نباشند.