بازپس‌گیری خانه هنر تبریز به حذف یک اثر از فهرست آثار ملی منجر می‌شود
مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی آذربایجان‌شرقی با بیان اینکه به رای قضایی و قانون تمکین می‌کنیم، گفت: خانه هنر جزو آثار ملی ثبت شده است و با بازپس‌گیری آن، یک اثر ارزشمند را از فهرست آثار حذف نکنیم.
محمد محمدپور روز شنبه در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا مبنی بر فرجام خانه هنر و باقی ماندن آن به عنوان موزه کاریکاتور، اظهار کرد: این مجموعه از ۶۰ سال پیش به عنوان «کتابخانه ملی»، ایجاد و نامگذاری شد و بیش از ۷۰ هزار جلد کتاب ذی قیمت و نفیس در آنجا نگهداری می شد که هم اکنون این آثار گران قیمت به عنوان امانت به «کتابخانه مرکزی» تبریز منتقل شده است.
وی با بیان اینکه این مجموعه قدمت دیرینه فرهنگی و هنری دارد، ادامه داد: از سال ۱۳۸۵ موزه کاریکاتور که اولین موزه کاریکاتور در کشور و آسیا است، ایجاد شد و هم اکنون ۱۰۰ هزار اثر از کاریکاتوریست های برجسته ۲۰ کشور جهان در آنجا گردآوری شده است و از سال ۱۳۸۶ به عنوان خانه هنر نامگذاری شد و جزو اماکن فرهنگی بسیار باارزش استان است و هم اکنون این مکان جزو هویت فرهنگی تبریز است و ما حفظ و حراست از آن مجموعه را وظیفه خویش و همگان می دانیم.
مدیرکل فرهنگ و ارشاد آذربایجان شرقی با بیان اینکه ما هیچ وقت برای مجموعه خانه هنر ادعای مالکیت نکرده ایم، افزود: ما به قانون تمکین می کنیم اما از استانداری و شهرداری و شورای شهر خواهش می کنیم اجازه دهند خانه هنر با همان هویت ادامه حیات داده و گسترش یابد.
به گزارش ایرنا، در تبیین اهمیت ساختمان ۸۰ ساله «خانه هنر» تبریز، ذکر این نکته خالی از لطف نیست که این بنا یادگار ۵۰ سال فعالیت «کتابخانه ملی تبریز» با طلایه داری شخصیت های بنام و وجیه‌المله ای چون برادران نخجوانی بوده و همین امر، ادامه حیات آن در قالب های فرهنگی هنری را دو چندان می کند.
مجموعه فرهنگی – تاریخی «خانه هنر» تبریز که اکنون محل رفت و آمد فرهیختگان، پژوهشگران و محققان حوزه فرهنگ است، از حدود یک‌سال گذشته به خاطر آنچه که مشکل مالکیت عنوان می‌شود، در چنبره بخشی‌نگری گرفتار شده است.
تبریزیان به مدت حدود ۵۰ سال برای مطالعه ۷۰ هزار جلد کتاب مرجع اهدایی بزرگان و فرهیختگان ادب دوست تبریز به ساختمان مزین با سنگ های «ایسپراخون» خانه فرهنگ در ضلع شمالی بوستان تاریخی «گولوستان باغی» مراجعه کرده اند و این بنای ۲ طبقه آرمیده در خاک مقبره العرفای «گجیل» در دهه های قبل از شاخص های اصلی فرهنگی کشورمان محسوب می شد.
شهرداری تبریز این روزها در حالی بار دیگر بر مالکیت خود بر ساختمان تاریخی «خانه هنر» تبریز اصرار می ورزد که این اقدام در نهایت حاصلی جز بی خانمانی و خانه‌خرابی انجمن کارتون تبریز و موزه جهانی آن ندارد.
هرچند شاید از منظر حقوقی، تلاش شهرداری تبریز برای بازپس‌گیری ساختمان خانه هنر ایرادی نداشته باشد، اما از منظر عرفی اینگونه اقدامات در تضاد با مسئولیت‌های فرهنگی مدیریت شهری برای ترویج فعالیت‌های فرهنگی هنری و تحت حمایت گرفتن فعالان این حوزه حساس است؛ به عبارت دیگر در شرایطی که یکی از کار ویژه‌های نهاد شهرداری در همه جای دنیا، مدیریت فراگیر در همه ابعاد و شئون عمرانی، اجتماعی و فرهنگی شهرهاست، بسیج همه نیروها برای بیرون کشیدن ساختمان تاریخی «خانه هنر» از دست انجمن و موزه کاریکاتور نه تنها هنر نیست، بلکه در نزد افکار عمومی نقطه ضعفی برای شهرداری محسوب می‌شود.
