پدر خوشنویسی تبریز را از دست دادیم / شیوه هنری و اخلاقی «استاد رسام» الگوساز است
رئیس انجمن خوشنویسان تبریز، با بیان اینکه بسیاری از اساتید بنام خوشنویسی معاصر تبریز، از شاگردان مرحوم «استاد حسین رسام» بوده‌اند، گفت: استاد رسام، موسس انجمن خوشنویسان تبریز بودند و «پدر خوشنویسی تبریز» به شمار می‌روند.
یونس نصیری ، به پیشینه هنری استاد رسام اشاره و اظهار کرد: استاد رسام، دی‌ماه ۱۳۱۸ در تهران چشم به جهان گشود. ایشان خوشنویسی را با استاد علی آقاحسینی در تهران آغاز کرد و بعدها به محضر استاد علی‌اکبر کاوه رسید. استاد رسام همچنین از یادگاران دو استاد بزرگ تاریخ خوشنویسی، یعنی سیدحسن و سیدحسین میرخانی بودند. می‌دانید که برادران میرخانی پایه‌گذار انجمن خوشنویسان ایران هستند.
وی اضافه کرد: استاد رسام، سال ۵۴ برای تاسیس انجمن خوشنویسان تبریز، به این شهر آمدند و در طول سال‌ها حضور پرتلاش و مستمر در انجمن، چهره‌های مهمی را در خوشنویسی تبریز پرورش دادند که از آن جمله می‌توان به مرحوم استاد بخت‌شکوهی، استاد وجدنیا، استاد فرزبود و استاد جدید‌الاسلام اشاره کرد. هر یک از این اساتید، امروز از سرچشمه‌های خوشنویسی تبریز به شمار می‌روند.
رئیس انجمن خوشنویسان تبریز ادامه داد: تقریباً از اواخر دهه۸۰، استاد رسام به دلیل کهولت سن، دیگر کمتر تدریس می‌کردند و ارتباط‌شان با انجمن کم شده بود.
نصیری به ویژگی‌های هنری استاد رسام اشاره کرد و گفت: ایشان شاگرد برادران میرخانی و علی‌اکبر کاوه بودند و از این رو، بیشتر، پیرو خط قدما بودند، اما در عین حال، شیوه و سبک خاص خودشان را در خط داشتند. امروز می‌بینیم که اغلب خط‌ها شبیه هم است اما نستعلیق استاد رسام، در عین حال که یادگار خط قدما است، از حال‌وهوای خاصی برخوردار بود.
رئیس انجمن خوشنویسان تبریز، همچنین به ویژگی‌های اخلاقی استاد اشاره کرد و افزود: ایشان شخصیتی بسیار فروتن، صبور، متین و مودب داشتند. همیشه در خلوت خودشان بودند. با همان متانت و مهربانی که با اساتید داشتند، هنرجوی نوجوان را هم تحویل می‌گرفتند. به رغم اینکه پیشکسوت و پایه‌گذار انجمن خوشنویسان بودند، هیچ‌گاه حق و سهم خاصی برای خودشان قائل نبودند و شاید همین باعث شد، در مقطعی نیز در حق‌شان اجحاف شد.
این استاد خوشنویسی، در پایان اظهار کرد: متاسفانه ما امروز «پدر خوشنویسی تبریز» را از دست دادیم. استاد رسام در مظلومیت خاصی فوت کردند. درگذشت استاد را به خانواده، شاگردان و جامعه هنری تبریز، تسلیت عرض می‌کنم و امیدوارم نسل هنرجویان و هنرمندان امروز، رهروان خوبی برای ادامه مسیر هنری و اخلاقی استاد رسام باشند.
