محیط زیست*نوشته – محمّد اشراقی
محیط زیست باید آنگونه که در طبیعت وجود دارد حفظ شود.
حفظ محیط طبیعی بمثابه حفظ بهداشت انسان است. حفظ محیط زیست بمعنای عدم استفاده از محیط زیست نیست.
چنانچه عدم استفاده بهینه از بدن، انسان را به رکود و بیماری سوق می دهد، عدم استفاده خوب از محیط زیست، آن را نیز با آفت مواجه می سازد.
شواهد نشان می دهند که استفاده های نادرست باعث تخریب محیط زیست شده است.
مثلا گرم شدن هوای زمین و ذوب شدن یخهای قطبی در اثر کارهای متراکم غیر علمی بشر در تاسیس و
راه اندازی کارخانجات دودزا، تولید و استفاده
خودروهای آلوده کننده هوا، تکثیر بی رویه حیوانات، سوزاندن پوشال مزارع برنج و غلات و صدها مورد مشابه دیگر مخرب، باعث آلودگی و افزایش درجه گرمای زمین می شود.
کارهای منتهی به گرمی بیشتر و آلودگی هوای زمین گناهی کمتر از جنایت نیست.
درحالیکه مسببان اصلی این جنایت ها مشخص است ولی کسی گناه خود را یا به گردن نمی گیرد و یا بگردن دیگران می اندازد.
کارها و مقررات زیادی در سازمانهای بین المللی در مورد سرمایه گذاری در مورد حفظ محیط زیست انجام شده است.
عیب کار دراینجاست که کار عمومی است و متولی و پیگیر توانمندی ندارد. لذا محیط زیست کشورها بطور کلی مثل بیماری بدون صاحب، در اغلب جاها، به امید خدا رها شده است.
اگر اوضاع اینگونه پیش برود آینده بسوی بدتر شدن وضع محیط زیست می رود. نتیجه اینکه تعداد خشکسالی ها، بارانهای سیل آسا ومخرب و آتش سوزی های وحشتناک هر روز بیشتر خواهد شد و محیط زیستی بدتر به جا خواهد گذاشت.
