نقش مهریه شرعی در زندگی زوجین* نوشته محمد اشراقی
*مدیرمسئول – محمّد اشراقی
وقتی در مواردی معیار های مادی بر موازین معنوی ارجح می شوند، مادیت در زندگی هم پر رنگ تر می گردد. عکس قضیه هم صادق است و رنگین تر بودن معنویت را، اغلب در زندگی های پایدار زوجین مسن پدیدار می سازد .
اوایل انقلاب گاها مهریه ها با یک جلد قرآن مجید و یک شئی کم قیمت یا مبلغی بسیار نازل، با افتخار مؤمنانه تعیین می شد. با اینکه تعداد اینگونه مهریه ها بتدریج، به موارد نادر تبدیل شد، ولی اگردرجه اخلاقیات و اعتقادات کم نمی شدند، مهریه های خوب آن زمان که بیشتر جنبه احساسی داشتند، کارساز باقی می ماندند و مشکلات رشد وحشتناک طلاق در جمع زوجین جوان و نقره داغ کردن دامادها نیز بوجود نمی آمد . در حال حاضر که گویا میزان طلاق به حدود ۲۵تا۳٠ درصد ازدواج های اولی، رسیده و کار گرفتن مهریه های سنگین از داغ ودرفش گذشته و پای دامادها به زندان های طولانی مدت نیز کشیده می شود. البته گویا در مواردی وسوسه حق طلاق و گرفتن مهریه های گزاف به موارد طلاق های مصلحت اندیشانه هم منتهی
می شود. بالاخره شیطان در خیلی جاها از فریب غافلان مضایقه نمی کند. بالاخره کشمکش زوجین جوان گرفتار آفت طلاق، در مسیر چند ده ساله اخیر ، ناگزیر خیلی از اصول و معیارها را زیر تردید و سؤال برده است. یعنی می توان سؤالاتی مطرح نمود که مهریه شرعی کافی نیست؟ میزان مهریه نباید محدودیت قانونی داشته باشد؟ انحصار تعهد داماد نسبت به پرداخت مهریه صحیح است؟ آیا صلاح نیست زن ها نیز به مهریه متقابل متعهد شوند؟ نحوه پرداخت مهریه نباید اصلاح گردد؟ و بالاخره زندان رفتن داماد ناتوان از پرداخت مهریه، بی انصافی نیست؟ درموارد فوق نظرات مختلف شرعی و حقوقی می تواند مطرح گردد. ازجمله اینکه مهریه های شرعی معقول باید قانونی باشند. عروس هم مثل داماد متعهد به پرداخت مهریه باشد. مهریه های بیش از حد شرعی، تعهدات غیرقانونی محسوب و بدهی بدون ضمانت اجرائی تلقی شوند. دراین بین، شریک بودن اموال مکتسبه در مدت زندگی مشترک زوجین می تواند بهترین ضمانت اجرائی مراحل جدائی زوجین باشد. البته درخواست های طلاق باید، مستند به علل و دلایل محکمه پسند باشند. باور اینست که اصول شرعی بهترین معیار این مورد می تواند شناخته شود و شرع و قانون براساس موارد مذکور فوق باید قابلیت توسل به جزای زندان را حذف کند.
