مقاله /دغدغه های زندگی

طبق قوانین طبیعت زندگی باید  چون رودی روان مملو از آب صاف و پاک  باشد.

زندگی طبیعی خود ران و بی نیاز از دستکاری  است. حیات بشری از مراحل اولیه بی مشکل نبوده ولی کلید مشکلات هر یک از انواع موجودات، چون جماد، نبات، حیوان و انسان در اختیار خودشان قرار دارد.

وجود اشکال متنوع حیات در عرصه های آشکار و پنهان زندگی  روی زمین که تاریخ هرکدام به هزاران سال می رسد، نشان می دهد که حیات بدون دستکاری بشری هم به نوعی پدیده ای  مستمر و مداوم است.

تراز کار تغییرات دست ساز علیرغم ظاهر زیبا از باطن زشت و مخرب برخوردارند.

مثال ساده قابل فهم این ادعا زیاد است. مقایسه ساختار پیچیده غم آلود شهرها را با دامن فرح زای طبیعت بکر نشان از زیان آور بودن دست اندازی بی رحمانه انسان در حریم طبیعت دارد.

انسان از قدیم الایام در لباس سازندگی تخریب کرده است. عمق و ابعاد تخریب انسان در طبیعت با عمق و ابعاد دانش و فناوری انسان مناسبت  دارد. باجسارت
می توان گفت آثار تمدن انسانی هرکدام دارای  انواع مشخصی از تخریب می باشند.

انسان بدهکار طبیعت است و ابعاد مادی و معنوی این بدهکاری غیر قابل تخمین و جبران ناپذیراست.

انسان با ترس  و جهل طبیعت را تخریب می کند  با غرور و دانش سعی در ترمیم آثار تخریبات گذشته ، و حال و آینده است .

با توجه به دامنه علوم و فنون فعلی دنیا، میزان تخریبات کنونی انسان نسبت به مقدار آسیب های  گذشته بیشتر است.

طبیعت محیط زندگی انواع موجودات بشمار می رود.

استفاده بهینه از امکانات طبیعی مباح است، ولی زیاده روی در این مورد حرام می باشد. در اثر رعایت نشدن این اصل لازم، ساختار طبیعی دنیا بهم خورده و انسان را مخرب و بدهکار طبیعت کرده است. اگر قرار باشد روند تخریبات اصلاح شود و بدهی انسان به طبیعت جبران شود، روند استفاده از طبیعت باید اصلاح گردد.

این حکم ضروری است زیرا دنیا متعلق به تمام نسل هاست.