اهمیت عدالت فرهنگی *نوشته – محمّد اشراقی

عدالت که تالی نام خداست،  واژه ای متعالی است. آنچه که امروزه آفت جان و مال ملت بحساب
می آید با اینکه در زمینه های مادی ومعنوی گسترده نمود دارند ولی عمدتا از ناحیه و مسیر انواع
بی عدالتی های مختلف ناشی می شوند.

در تجزیه وتحلیل و مفهوم عدالت با انواع گوناگون عدالت بر خورد می شود که همگی مهم و در اصلاح و اعتدال جامعه مؤثر می باشند. عدالت اجتماعی و عدالت فرهنگی هرکدام جداگانه در حفظ اعتدال و تامین عدالت در جامعه تاثیر بسزائی دارند.  برعکس، اقدامات ناقض شاخه های عدالتی فوق الذکر با ایجاد شکاف های بی مورد، وحدت با ارزش جامعه را با آسیب های کوتاه مدت و نهایتا با اختلافات جدی روبرو می سازد.

با این حساب متاسفانه اخیرا اعلام شده که گویا در نظر است اسامی مغازه ها،  مؤسسات و شرکت ها تنها به فارسی باشد. اگر مسئولین صدور اینگونه نظریات و تصمیمات تنگ نظرانه و کوته بینانه، گوشه چشمی به ترکیب جمعیتی و قومی کشور می انداختند و آثار منفی آنی و آتی تصمیمات خود را با دغدغه حفظ وحدت ملی در جامعه ملتهب فعلی می سنجیدند، تصمیمات فرهنگی خود را به دستور العمل اجرائی تبدیل نمی کردند.

سابقه اینگونه اتخاذ و اعلام  تصمیمات مغایر حفظ وحدت و همگرائی سیاسی و اجتماعی، مسلما مثل موارد مشابه خود اگر بدلایلی با مخالفت حاد هم روبرو نشود، حداقل مثل سایر مقررات معیوب و
بی مورد دیگر بلا اجرا می شود و طبیعتا به بایگانی تاریخ سپرده خواهد شد.

چنانچه روزگاری در عصر  رضا شاه پهلوی دستور گفتن کلمه شادزی (سلام فارسی) در ادارات، به جای سلام  با خیر و برکت وزیبای عربی اگرچه مدتی کوتاه   و کمرنگ اجرا شد،  ولی چنانچه مشهود است به ملغائیات سپرده شده است.

باور اینست که انواع ملاحظات مرعی در وحدت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی ناشی از همزیستی قومی، قبیله ای ونهایتا ملی بسیار ارزشمند تر از آن است که با تامل ها و تدبیرهای جزئی اختلاف  برانگیز دیگر آسیب بینند.