یادداشت های روز* نوشته محمد اشراقی
*مدیرمسئول – محمّد اشراقی
*استاندارجدید
خبر خوش اینکه استاندار جدید آذربایجان شرقی منصوب شد. استاندار قبلی جناب آقای دکتر پور محمدی رئیس پیشین دانشگاه تبریز و استاندار
جدید جناب آقای خرم از سرداران سابق سپاه
هستند.
امیدواری این است که وزارت کشور منابعی از استان، دراختیار دارد که کارگزاران خودرا از میان شخصیت های آنها برگزیند.
دراین مقطع و نقطه عطف تغییر و تعویض مقامات، لزوما از زحمات استاندار قبلی تشکر می شود و برای استاندار جدید تبریک گفت و آرزوی توفیق خدمت کرد.
اهالی آذربایجان نیز، مثل مردم سایر استانها، به انتخاب استاندار و سایر مقامات کلیدی اهمیت قائلند. زیرا انتظار دارند در راس امور استان و شهرهایشان، افراد کارآمد، کاری و علاقمند قرار گیرند. یعنی مقامات مهم طوری انتخاب شوند که بتوانند وظایف خودرا بیش از حد معمول سازمانی و بنفع مردم و محل کارشان انجام دهند.
قابل ذکر است که، مقامات استانهای مغفول و مهجوری مثل استان اذربایجان شرقی،معمولا، بعد از شروع کار، متوجه می شوند، که باید مدام با جدیت تمام پیگیر استیفای حقوق مسلم آشکار و پنهان استان ها و مردم محل مآموریتشان، در مجاری اداری، مالی و حقوقی باشند.
اگر این کارها پیگیری وکارسازمانیشان بطور جدی، روشنی و سعی تمام انجام گیرد، خدماتشان،نوفق، مطلوب و شایسته خود و مردم و استان ذیربط خواهد بود کسب خواهند کرد. و استان در مدت خدمت آنها پیشرفت بخود خواهد دید. وگرنه خدمات عادی اداری، و فرصت سوزی تلقی خواهد شد.
قابل ذکر است که در گذشته، تاریخ استان آذربایجان شرقی، دوران های فعال و غیر فعال متعددی می توان دید وارزیابی کرد وعقب ماندگی های فاحش مجموعه استان را حاصل دوره های غیر فعال نسبت داد.
ضمنا اغلب پروژه های مهم و زیربنائی استان باپیشنهاد و پیکیری های فعالین و خارج از برنامه و بودجه های عادی ایجاد واجرا شده اند.
*تاییدیه های طالبان
طالبان بعداز بیست مغلوبیت و کناره گیری از قدرت، مجددا به کشور بی دفاع افغانستان مسلط شدند.
این اتفاق مثل یک زلزله ناگهانی بوقوغ پیوست و یک ملت ظاهرا نجات یافته را بعد از بیست آزادی ظاهری گرفتار ساخت.
واقعیات پشت پرده مربوط به این واقعه، از لحاظ سیاست ملی، بین المللی و استعمار نو نا معلوم است. ولی آنچه که آشکار است، این است که عده ای از منابع نا همگون وضعیت اخیر و فعلی طالبان را تایید می کنند.
دولت های آمریکا، امارات، پاکستان، چین، ایران، روسیه و ترکیه، هرکدام بنحوی و در حدی بنفع طالبان شعار می دهند و اقدام می کند. ۲٠ کشور ثروتمند دنیا ( گروه جی ۲٠) هم ظاهر برای مردم افغانستان کمک مالی معین کردند. جالب است که از رهبران سنی مناطق جنوب شرقی هم، در این با طالبان صداهای مساعد بلند می شود.
گویا مثل قدیمی، سیاست پدر و مادر ندارد، تعبیر می شود. یعنی حکومت خود خوانده طالبان، بااین اینهمه بانی، حامی، چرا رفت و چرا آمد و حامیان و بانیان آن در منطقه بدنبال چه اهداف و آرزوهای کوتاه و بلندی هستند. ظاهرا مهار مهاجرت ازهدفهای مدت است که در حال وقوع و شیوع می باشد.
