كاهش سن ابتلا به بيماري هاي سرطاني زنگ خطري براي اصلاح الگوي مصرف مواد غذايي است

به گزارش‌‌‌‌‌پایگاه خبری ارک به نقل از يكشنبه خبرنگار ايرنا، دكتر محمد شكاري در همايش همياران بيماران ام اس كه با حضور معاون استاندار، جمعي از متخصصان مغز و اعصاب و خيران هرمزگان در محل هتل هرمز بندرعباس برگزار شد، با اشاره به اهداف و رويكرد وزارت بهداشت در خصوص بيماري هاي غيرواگير، اظهار داشت: اين شيوه مصرف غذايي زنگ خطري براي اصلاح الگوي مصرف مواد غذايي و سبك زندگي مي باشد.
وي ادامه داد:اساس تحول نظام سلامت در بخش بهداشت پيشگيري و كنترل بيماري هاي غيرواگير نظير ديابت، فشار خون ، تالاسمي ام اس ، صرع و برخي بيماري هاي ديگر است.
وي با بيان داشت: افزايش بيماري هاي غيرواگير و كاهش سن ابتلا به بيماري هاي سرطاني، لزوم توجه بر اصلاح الگوي مصرف را دوچندان كرده است.
رئيس دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان ضمن اعلام آمادگي همه جانبه دانشگاه علوم پزشكي هرمزگان در خصوص حمايت از بيماران ام اس، تصريح كرد: بايد تلاش كنيم تا با مديريت صحيح و همكاري خيران ، بار ناخواسته اي كه بر بيماران و خانواده هاي آنها تحميل مي شود را كم كنيم.
شكاري گان ابراز اميدواري كرد : با برگزاري چنين همايش هايي سطح اطلاع و آگاهي مردم در فرهنگ سلامت افزايش يابد.
براساس اعلام انجمن ام اس هرمزگان، تاكنون 350 بيمار مبتلا به اين بيماري در استان شناسايي شده است.
مولتيپل اسكلروزيس ( MS ) يك بيماري خود ايمني است كه در آن سيستم ايمني پاسخي نامتعارف به سيستم عصبي مركزي (CNS ) مي دهد.
سيستم عصبي مركزي شامل مغز، نخاع و اعصاب بينايي است. سيستم ايمني بدن به طور معمول عوامل خارجي مانند باكتري ها و ويروس ها را مورد هدف قرار مي دهد ولي در بيماري هاي خود ايمني، به اشتباه بافت هاي نرمال از بين مي روند. لوپوس و آرتريت روماتوئيد نيز جزء بيماري هاي خود ايمني محسوب مي شوند.
در بيماري ام اس، سيستم ايمني به ميلين حمله مي كند. ميلين به غلاف چربي اطراف سلول هاي عصبي گفته مي شود. ميلين آسيب ديده سبب بوجود آمدن تصلب بافت (sclerosis) مي شود كه نام بيماري نيز از همين واژه گرفته شده است.
زماني كه پوشش ميلين يا بافت هاي عصبي آسيب مي بينند، ارسال پيام هاي عصبي مختل مي شود كه عوارض مختلفي دارد.
شايع ترين علايم بيماري خستگي شديد، تاري ديد و دوبيني، ضعف عضلاني و از دست دادن كنترل عضلات، عدم تعادل، بي حسي، درد چشم و خواب رفتن مداوم دست و پا هستند. در صورت پيشرفت بيماري، علايمي مانند اختلال در كنترل ادرار، گرفتگي عضلات (اسپاسم)، مشكلات جنسي، اختلال در بلع غذا، اختلال در صحبت كردن و مشكلات شناختي نيز مشاهده مي شود.
7198/ 6048