تعیین سرعت پیرشدن افراد با اسکن چهره
یافته‌های جدید دانشمندان آکادمی علوم چین و دانشگاه ایلیونیز در آمریکا نشان می‌دهد، ویژگی‌های چهره بیش از آزمایش‌های خون در تعیین میزان سرعت پیرشدن فرد به متخصصان کمک می‌کند.
به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، در تحقیق جدید، نوعی شیوه پردازش تصویربرداری سه‌بعدی رایانه‌ای از چهره، به محققان در تعیین میزان سرعت پیر شدن افراد بر اساس مشخصه‌های چهره کمک کرد. از جمله این ویژگی‌ها می‌توان به دهان عریض، بینی برآمده، لب فوقانی آویزان، لثه‌های در حال کوچک‌شدن و افتادگی گوشه‌های چشم اشاره کرد.
نتایج جدید نشان می‌دهد، اسکن گرفتن از چهره، سلامتی عمومی فرد را بیش از معاینه فیزیکی معمول نشان می‌دهد؛ این شیوه تصویربرداری از چهره بخشی از فناوری است که هدف آن تخمین طول عمر و ارزیابی مولفه‌های وضعیت سلامت فرد با گرفتن اسکن از صورت است.
مولفه‌های وضعیت سلامت و خطر بیماری، در چهره انسان بروز می‌کنند و با شیوه جدید، می‌توان مکان‌های دقیق آن‌ها را بر روی چهره و در جایی که مولفه‌های خطر خود را نشان می‌دهند، شناسایی کرد.
در پژوهش جدید، محققان اقدام به جمع‌آوری تصاویر سه‌بعدی از 332 فرد چینی بین سنین 17 و 77 ساله کردند و بر اساس یافته‌های بدست‌آمده، مدلی را برای پیش‌بینی سن ارائه دادند و نقشه‌ای از چهره در حال پیر شدن افراد تهیه کردند که الگوهای خاص پیرشدن را بر اساس ویژگی‌های صورت شناسایی می‌کند.
دانشمندان دریافتند تا سن 40 سالگی، افراد هم‌سن از لحاظ پیرشدن چهره می‌توانند تا شش سال متفاوت باشند و افراد با سن بالاتر از 40 حتی تنوع بیشتری را در سن چهره از خود بروز می‌دهند. دانشمندان علم پیرشناسی، می‌دانند افراد دارای چهره جوان‌تر به نسبت سن‌شان، کندتر پیر می‌شوند.
محققان حاضر، نتایج اسکن‌های صورت را با آزمایش‌های معمول خون که از شرکت‌کنندگان گرفته بودند، مقایسه کردند و دریافتند، تخمین سن بر اساس ویژگی‌های چهره دقیق‌تر از غربالگری خون برای بررسی کلسترول، اسید اوریک یا پروتئین آلبومین خون عمل می‌کند.
دانشمندان حاضر در این تحقیق همچنین دریافتند ویژگی‌های چهره شواهدی از رفتارهایی ارائه می‌دهد که می‌توانند بر سلامتی اثر بگذارند؛ به طور مثال، افراد سیگاری دارای چرو‌ک‌هایی در اطراف دهانشان هستند.
محققان هم‌اکنون در حال بررسی مواردی مانند دیابت، چاقی، استفاده از دارو یا دیگر رفتارهای شخصی هستند که بر پیرشدن چهره اثر می‌گذارند.
جزئیات این پژوهش در مجله Cell Research منتشر شد.
