اعضای کتابخانه ملی از رییسجمهور چه میخواهند؟
تعدادی از اعضای کتابخانه ملی که از دانشجویان و پژوهشگران کشور هستند خواستار جلوگیری از تعطیلی شیفت شب کتابخانه ملی شدهاند و همچنان پیگیر این موضوع هستند.
چند روزی است که جمعی 500نفره از اعضای کتابخانه ملی در نامهای انتقادی به حجتالاسلام والمسلمین حسن روحانی، رییسجمهور، خواستار برگشت امکان استفاده اعضای کتابخانه ملی از شیفت شب این کتابخانه شدهاند. تصمیم بسته شدن درهای کتابخانه ملی در شیفت شب به تازگی و بنا بر اعلام، به دستور رییس جدید این سازمان یعنی رضا صالحی امیری و با نظر کمیته تخصصی این سازمان گرفته شده است.
این تصمیم در حالی به باز بودن درهای کتابخانه ملی در شیفت شب پایان میدهد که پیشتر برقراری شیفت شب، کتابخانه ملی را در جرگه یکی از معدود کتابخانههای دنیا قرار داده بود که از این امکان بهرهمندند؛ امکانی که با وجود آن اعضا میتوانستند هر زمان که میخواهند به کتابخانه مراجعه کنند و به مطالعه و پژوهش بپردازند.
اما حالا توجیه مسؤولان کتابخانه ملی در اتخاذ این تصمیم خود پایین بودن میزان مراجعهکنندگان در شیفت شب عنوان شده است. چنانچه طبق اظهارنظر سخنگوی کتابخانه ملی بهصرفه نیست سازمان تنها برای استفاده چند نفر هزینه زیادی متحمل شود. حال آنکه برخی از اعضای امضاکننده نامه به رییسجمهور در گفتوگو با خبرنگار ایسنا این تصمیم را غیرمنطقی میدانند. آنها بر باز شدن دوباره درهای کتابخانه ملی در شیفت شب تأکید دارند و بر همین مبنا نامهای به رییسجمهور نوشتهاند تا مانع خاموش شدن چراغهای کتابخانه ملی در شیفت شب شود.
طبق گفته امضاکنندگان نامه انتقادی به رییسجمهور، اکثر استفادهکنندگان شیفت شب از پژوهشگران، پزشکان، نخبگان علمی و افرادی هستند که به علت ازدحام و شلوغی سالنهای مطالعه در طی روز و به دلیل مشغله کاری، آرامش شب را برای انجام پژوهش و تحقیق انتخاب کردهاند. ضمن اینکه امکان استفاده شیفت شب کتابخانه ملی باعث شده بود بسیاری از پژوهشگران شهرهای دور و نزدیک بهطور موقت برای استفاده از منابع به کتابخانه ملی مراجعه کنند.
هرچند تصمیم مسؤولان کتابخانه ملی مبنی بر تعطیلی شیفت شب این سازمان به دلیل وضعیت اقتصادی کشور و در مضیقه قرار گرفتن بسیاری از نهادها و سازمانها قابل درک است، اما در این مورد خاص نباید از نظر دور داشت که افرادی که در شیفت شب به کتابخانه ملی میروند، معمولا دانشجویان مقطع دکترا و پژوهشگران مختلف سراسر کشور هستند، یعنی کسانی که مسؤولان کشور مدام از لزوم فراهم کردن شرایط فعالیت برایشان سخن میگویند و بر آن تأکید میکنند و اتفاقا دولت تدبیر و امید نیز تا به حال حداقل در حد اظهارنظر امیدهای زیادی را در این زمینه ایجاد کرده است.
امضاکنندگان این نامه از رییسجمهور تقاضا دارند تا به کمکشان بیاید و اجازه ندهد درهای کتابخانه ملی در شیفت شب به رویشان بسته شود. آنها هنوز منتظر اقدام در این زمینه هستند.
البته این در حالی است که از سوی دیگر، برخی اعضای کتابخانه ملی که بیشتر دانشجو هستند از برنامههای مختلف چند ماه اخیر این سازمان، از جمله برنامههای ایرانشناسی استقبال کردهاند و در مواردی از نوع برخورد حراست سازمان و به وجود آوردن برخی از امکانات جانبی دیگر نسبت به قبل رضایت نسبی بیشتری دارند.