از این مجسمه‌ها می‌توانید بالا بروید!
جمشید مرادیان با بیان این‌که مجسمه‌های شهری نباید دور از دسترس مردم باشند، گفت: این آثار آنقدر باید در دسترس باشند که مردم به مرور به این نتیجه برسند که چطور باید با آن‌ها در محیط زندگی‌شان رفتار کنند.
این مجسمه‌ساز در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا، اظهار کرد: هفته‌ی پیش، کار تبدیل پنج درخت خشکیده در بلوار «بنفشه» جهان‌شهر کرج به مجسمه را به پایان رساندیم. این پروسه یکی از موفق‌ترین و لذت‌بخش‌ترین کارهای من بود و بسیار مورد استقبال مردم قرار گرفت. مسوولان سازمان زیباسازی و شهرداری کرج پس از تمام شدن این کار پیشنهاد کردند که در جاهای دیگر کرج هم این اتفاق بیفتد و درختان خشکیده برای زیباتر کردن شهر به مجسمه تبدیل شوند. منتظریم فصل گرما طی شود تا کارمان را دوباره شروع کنیم.
او ادامه داد: در پروسه تبدیل درختان خشک کرج به مجسمه، محمدرسول بیک، زهره عبدی و شاگردانم به من کمک کردند. این درخت‌ها را با مواد نانو ایزوله کرده‌ایم و قرار است به مرور روی آن‌ها کارهای دیگری برای زیباتر شدن از جمله نورپردازی انجام شود. قرارداد من برای تبدیل درخت‌های خشک کرج به مجسمه 150 روزه بود که از فروردین‌ماه کار را آغاز و پایان خردادماه آن را تمام کردیم.
جمشید مرادیان در بخش دیگری از سخنانش با بیان این‌که مجسمه‌های شهری نباید دور از دسترس مردم قرار گیرند، گفت: من دور مجسمه‌هایم هیچ حفاظی نگذاشتم تا هر کسی دلش می‌خواهد بیاید از آن‌ها بالا برود، بغل‌شان کند، کنارشان عکس بگیرد و حتی روی‌شان یادگاری بنویسد.
این هنرمند به لزوم توجه به حضور هنر در زندگی شهروندان اشاره و اظهار کرد: هنر سبب سرگرمی جامعه و دلگرمی شهروندانی است که از شهر آزرده شده‌اند. باید برای هنر هزینه کرد. این هزینه به نفع حکومت‌ها است تا این‌که آن‌ها بخواهند پول داروهای قلب و عروق و هزار مشکل دیگر را بدهند.
او همچنین بیان کرد: در تمام دنیا، شهرداری‌ها مسوول زیباسازی محیط زندگی مردم هستند. من 18 بار در سمپوزیوم‌های خارجی شرکت کردم و هیچ‌وقت ندیدم که اسپانسرها، نهاد دیگری به‌جز شهرداری باشد. در تهران هم زیباسازی و شهرداری کم‌کم یاد می‌گیرند که زیبا کردن شهر با بزک کردن آن تفاوت دارد. یاد می‌گیرند که زیر پل‌های شهر را طوری رنگ‌آمیزی نکنند که وقتی چراغ ماشین‌ها روی آن می‌افتد با رنگ‌های وحشتناک مواجه شویم.
جمشید مرادیان ادامه داد: بارها شخصا و از طریق رسانه‌ها این گله را به گوش شهرداری رسانده‌ام که چرا روی همه بتن‌های خاکستری اتوبان نیایش صفحات فایبرگلاس با رنگ‌های کودکانه چسبانده‌اند که به جای زیباتر کردن محیط زندگی مردم، آن را ناآرام کرده است. سازمان زیباسازی و شهرداری باید به این نکته توجه کنند که برای آرام کردن محیط زندگی مردم نیاز نیست همیشه چیزی به آن اضافه کنند، بلکه حتی با کم کردن برخی موارد می‌توان به آرام‌سازی رسید.
این مجسمه‌ساز در ادامه به حضور و سخنرانی‌اش در مراسم سالانه TED اشاره کرد و گفت: چندی پیش از من دعوت شد تا در مراسم سالانه‌ی TED – Technology, Entertainment, Design – شرکت کنم. این مراسم یک جریان بزرگ و محلی برای اظهار عقیده و نظر آدم‌هایی است که فکر تازه‌ای را پیدا کرده، آن را عملی کرده‌اند و حالا می‌توانند تجربه‌شان را جهانی کنند. در این مراسم من 20 دقیقه به زبان انگلیسی درباره‌ی چگونگی شکل‌گیری ایده تبدیل درختان خشک به مجسمه، پروسه این کار و حفظ و نگهداری از آن‌ها صحبت کردم.
مرادیان درباره‌ی چگونگی دعوت شدنش به این مراسم نیز اظهار کرد: وقتی روی درخت‌های خشکیده دانشگاه امیرکبیر کار می‌کردم توسط دکتر نادری، مسوول المپیادهای این دانشگاه، به TED معرفی شدم. مسوولان TED آمدند و خواستند که درباره‌ی کارم در این مراسم صحبت کنم.
