سرمقاله

*مدیرمسئول -محمّد اشراقی

داشتن سایت یکی از ابزارهای اطلاع رسانی افراد وسازمانها بشمار می رود. وجود سایت ها دراکثرموارد کاربری ابراز قدرت واحراز شخصیت دارند تا فایده اداری. سایت های سازمان های دولتی و عمومی معمولا دارای زیبائی ظاهری ونمود اطلاعاتی می باشند. درعین حال، سازمانها اغلب با وجود سایتهای اختصاصی دچار اشکالات ارتباطی هستند.بطور مثال تلفنهای مندرج درسایت یا کهنه هستند یا غیرفعالند.این اشکال در مورد اکثر سازمانها صادق است . بنابراین مراجعه کننده بعداز مدتی کلنجار رفتن با سایت ادارات وسازمانها جز حظ بصری چیزی بدست نمی آورد لذا با غر زدن، ازخیر استفاده سایتهای سازمانی منصرف شده تصمیم به مراجعه حضوری می گیرد.اگر نظرسنجی منصفانه ای درخصوص سنجش کارائی سایتهای و وسایل ارتباطی ادارات انجام شود، بیش از ۷۰ درصد افراد طرف سئوال، جزو افراد ناراضی ازضعف اطلاع رسانی ادارات و سازمانها خواهند بود.با اینکه امروزه، درعصر دولتهای الکترونیک و دوران شهرهای هوشمند، بروز کردن اینگونه وسایل ارتباطات جمعی حداقل درشهرهای بزرگ، اصولا باید دارای متولیان مشخص و قابل دسترس باشند. ولی متاسفانه اینگونه نیست.زیرا درمواردی دیده شده که سیستمهای اطلاع رسانی شهرها مایوس کننده هستند.وضعیت اطلاع رسانی تعریف شده اگر جو غالب شهرهای بزرگ دیگر هم باشد، این نگرانی تقویت می شود که خدای نکرده اگر فردی درشهری بخواهد دغدغه خودرا در مورد احتمال بروز حادثه ای به یکی از مراجع تصمیم گیری برساند ، واز مقامی کمک بخواهد، یا باید حضورا اقدام کند؟ و اگرنتواند مراجعه نماید نتیجه چه خواهد شد؟