سرمقاله   

گرانی درجامعه ما واژه دیر آشنائی است. بیش از هشتاد درصد مردم خاطرات بدی با این واژه دارند. این واژه درهمه جا وجود مادی و معنوی دارد. گرانی مثل یک بیماری شناخته شده و قابل کنترل است . بزعم عده ای گرانی مهمتر ازیک بیماری ساده است. گرانی بیشتر به یک بیماری مزمن، مسری و همه گیرشباهت دارد. بنابراین گرانی معتدل قابل تحمل و علاج پذیر می باشد. در بررسی  وسیع تر می توان گفت که گرانی یک نوع بیماری مرکبی است که ممکن است ازعلل و محرکهای متنوع جزیی ویامرکب  اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی  ناشی شده باشد.کشورهابعنوان جوامع انسانی بزرگ،  نسبت به میزان وشاخصه های سلامت و بیماری موجود در ساختارهای اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، و فرهنکی خود درمعرض بیماریهای اقتصادی از جمله گرانی قرار می گیرند. اگر جامعه مبتلا به بیماری گرانی اتفاقی و اقتصادی در سایر زمینه ها سالم باشد، از شر بیماری گرانی اقتصادی و اتفاقی پیش از تحمل خسارت زیاد خلاص می شود. ولی اگر این جامعه گرفتار، علاوه بر گرانی اتفاقی به سایر بیماریهای مزمن وساختاری سیاسی، اجتماعی، فرهنگی مبتلا باشد،طول مدت بیماری زیادوتناوبهای ابتلا آن متعدد تر می شودوگاها نیازمندجراحی هم می شود.به نظرمی رسدگرانی های موجودوپیشین مادارای منشاهای متعدد بوده وهست.گرانی های مزمن وحاد، بی شباهت به اپیدمی ویروس کرونا نیست. بعبارت دیگر گرانیهای گذشته وتازه ماعلل مرتبط بابیماریهای آشکار، پنهان ،کهنه ونوفردی واحتماعی متعدددارد.بایدگفت،تاجامعه ماازلحاظ  بیماریهای فردی  واجتماعی یادشده ازژرفا درمان واحیا نشود، کوششهای موردی ومقطعی چون مسکن عمل می کنند ودرد را دوا نخواهند کرد .