سرمقاله 

مهاجرت جزو پدیده های مشترک بین انسان و حیوان  است. انسان وحیوان درمواردی  باهم به مهاجرت می روند.مهاجرت نیز مثل سایر کارها دارای محاسن ومعایب معینی است. مهاجرت درنفس خود پدیده بدی نیست ، منتها مثل سایر امور افراط و تفریط در امر مهاجرت  ممکن است‌ بنحوی به محلهای  مبدا و یا مقصد مهاجرین مفید نباشد. برای سنجش مثبت و منفی و یا مفید و مضر بودن پدیده مهاجرت  معیار مشخص  وجود ندارد . لذا سهم مبادی و مقاصد مهاجرتهای انسانی در دنیا با توجه به عوامل گوناگون دخیل  نتایج ملموس  مشهود عینی تشخیص داده
می شوند. می توان گفت مهاجرت‌های انجام شده قدیم و جدید تایخ بشریت، جزو عوامل موثر در تغییرات مثبت و منفی ایجاد شده در ویژگیهای مادی و معنوی اقوام ، ملتها، شهرها، کشور ها و پدید آمدن  و یا زوال دولت ها، حکومتها و امپراتوری‌ها بوده اند.ابعاد تاثیر آشکار و پنهان مهاجرتها درطول تاریخ  کم و بیش یکسان و مشابه  بوده است. مهاجرت‌های جاری  دهه های اخیر که اغلب از دهات به شهرها ، ازشهرها به پایتخت ها و از کشورهای فقیر شرقی و آفریقائی به کشورهای ثروتمند اروپائی وآمریکائی انجام می شود.مثل همیشه تاریخ، در عصر حاضر نیز، در اثرکشش انواع جذبه های واقعی یا واهی مادی ومعنوی موجود در کشورهای مقصد، مخاطرات وسختیهای مهاجرت را به مهاجرین،  هموار و قابل تحمل می کند. و مهاجرین را بسوی خود می کشاند و مدتهاست از این طریق، کشور های مبدا از لحاظ نیروی انسانی توانمند مالی، ماهر و تحصیل کرده بسود کشورهای مقصد تخلیه می شوند.  بتبع این جابجائی انسانی ناخواسته ، سالانه مقادیر معتنابهی از ثروتهای  مادی و معنوی کشورهای مبدا،  بطور رایگان دراختیار کشورهای  مقصد قرار می گیرد.افزون بر ضررهای ناشی از انتقال ثروتهای مادی و معنوی ، صدمات زوال فرهنگی ناشی از مهاجرتها جای بحث طولانی دارد و در مقایسه با زیانهای ناشی از  انتقال ثروتهای همراه  نیروهای نخبه از اهمیت بیشتری برخوردار است . صدمات اخیر الذکر در طویل المدت به پژمردگی فرهنگی نیز می تواند منجر شود. ابعاد آثار مثبت ومنفی مهاجرت در حوزه هائی که مهاجرتهای چند میلیونی انجام می شود باید بیشتر قابل توجه وعنایت مسئولین ذیربط قرار گیرد.