تعلیم و تربیت پایه فرهنگ
*مدیرمسئول – محمّد اشراقی
گاها گفته می شود که نمای فرهنگی آینده جامعه را می توان با مشاهده فضای تعلیم و تربیت جاری امروز خانواده و مدرسه به تصور کشید.
برعکس این بیان نیز می تواند صادق باشد که وضعیت امروزی جامعه محصول تعلیم و تربیت های اجرا شده دیروزند. ارتباط تعلیم و تربیت با اوضاع جوامع تا حدودی امری کتمان ناپذیر است.
ازاینجاست که اهمیت وسیله وکار ، پدر و مادر و اولیا آموزشی نسل ها پدیدار می گردد. نتیجه کار مربیان و متولیان دیروز را می توان در جو غالب جامعه به وضوح دید.اگر عوامل مستقیم و غیر مستقیم مؤثر دخیل در رفتار فردی و جمعی افراد را کمتر از تاثیر تعلیم و تربیت فرض کنیم، می توان نتیجه گرفت که در دو دهه گذشته تعلیم و تربیت اکثرا مطلوب بوده که جامعه امروز ما شاهد این همه آسیب اجتماعی است.
گزارش های صادره و پرونده های موجود در مراجع رسیدگی ، در مورد تخلفات اداری ومالی، اختلافات خانوادگی، و میزان طلاق ، سوء استفاده از مقام وقدرت و فراوانی بعضی از انواع جرایم و رفتارهای فردی و جمعی در محیط های زندگی و کار عمدتا نشان از نامطلوب بودن تعلیم و تربیت گذشته دارد.
با این حساب و با توجه به ضعف ناشی از خلاء حضور مستمر اولیاء خانواده با نسل نو و فراوانی عوامل غیر مفید و یا مضر موجود ، فقر آموزش و پرورش در محیط های آموزشی و عقب ماندگی سیستم های تعلیم و تربیت جاری در خانه و محیط های زندگی و آموزشی ، وضعیت آینده جامعه نمی تواند مطلوب ترسیم شود.
این واقعیت ها باید عوامل تحریک و تحرک افزایش توجه اولیاء تعلیم و تربیت نسل نو را نسبت به اصلاح استاندارد های کهنه و خلق شیوه های جدید در این مورد، فراهم سازد. اگر اینگونه باشد، جو جامعه فردا مطلوب تر از امروز خواهد بود.
