به گزارش ارک خبربه نقل ازگروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، بامداد روز جمعه آمریکا با 59 فروند موشک کروز تام هاوک از ناوهای «یواس‌اس راس» و «یواس‌اس پورتر» از دریای مدیترانه پایگاه هوایی «الشعیرات» در حمص را مورد حمله قرار داد. این حمله موشکی بدون مجوز شورای امنیت سازمان ملل و کنگره آمریکا و به بهانه حمله شیمیایی به خان شیخون در استان ادلب انجام شده است. این درحالی است که دولت سوریه بکارگیری هرگونه سلاح شیمیایی را رد کرده است. پایگاه الشعیرات در ماه های گذشته نقش مهمی در جنگ علیه گروه های تروریستی بویژه داعش بویژه در آزادسازی شهر پالمیرا داشت.
گزارش پیش رو به مهمترین محورهای خبری- تحلیلی رسانه های عرب زبان درباره حمله آمریکا به سوریه می پردازد.

** حمله شیمیایی خان شیخون بهانه آمریکا برای حمله به سوریه
روزنامه «رای الیوم» چاپ لندن، حمله شیمیایی خان شیخون و جنجال آفرینی های آمریکا در این زمینه را ابزار و بهانه ای برای حمله نظامی موشک های آمریکا به سوریه به شمار آورد.
روزنامه رای الیوم در گزارشی به قلم «عبدالباری عطوان» نوشت: بمباران پایگاه نظامی الشعیرات سوریه با موشک تام هاوک شگفت آور نیست و ما از این بمباران که ویرانی پایگاه، 6 جنگنده و انبار مهمات و کشته کشته 12 نظامی و غیر نظامی را به دنبال داشت، شگفت زده نشدیم. زیرا طی دو روز پیش جنجال آفرینی و اغراق ها درباره حمله شیمیایی در منطقه خان شیخون نشان می داد که حمله ای اتفاق خواهد افتاد.
«دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا پس از حمله شیمیایی خان شیخون گفت: گزینه های نظامی را بررسی خواهد کرد. «نیکی هیلی» نماینده آمریکا در سازمان ملل هم گفته بود هنگامی که شورای امنیت از تصمیم گیری در این زمینه ناتوان است آمریکا به تنهایی اقدام خواهد کرد. دولت آمریکا پس از حمله شیمیایی خان شیخون در همان دقایق نخست دولت سوریه را متهم کرد و منتظر هیچ گونه تحقیق بین المللی شفاف و بی طرفانه در این زمینه نماند. این نشان می دهد پیش از حادثه خان شیخون طرح حمله به سوریه آماده شده بود و از حمله خان شیخون به عنوان ابزار و بهانه ای استفاده شده است.

** دلایل حمله آمریکا به پایگاه الشعیرات
تارنمای «البدیل» مصر، روزنامه های «الثوره» سوریه، «البناء» لبنان و «رای الیوم» با اشاره به ناکامی های تروریست ها و پشتیبانان آنان در جنگ سوریه و محقق نشدن خواسته های آنها، به واکاوی دلایل حمله آمریکا به سوریه پرداختند.
به نوشته تارنمای البدیل، حمله آمریکا به سوریه دارای علت هایی است. این علت ها با نشست آستانه 2 آغاز شد. ترکیه و گروه های تروریستی پس از شکست در نبرد حلب در نشست آستانه یک شرکت کردند. پس از به قدرت رسیدن ترامپ، ترکیه و گروه های تروریستی مسلح در نشست آستانه 2 شرکت نکردند. این موضوع دلیل اتفاقات پس از آن بود. به طوری که گروه های مسلح پس از آن عملیاتی را در درعا آغاز کردند. ارتش سوریه این عملیات را ناکام گذاشت. پس از این عملیات، مخالفان در جوبر هم دست به عملیات نظامی زدند. اما هیچ گونه پیشروی نداشتند. همزمان با این عملیات، در شمال حماه نیز اقدام های تروریستی صورت گرفت، اما نتیجه مورد نظر از آن به دست نیامد. به نظر می رسد اگر یکی از این عملیات ها با موفقیت روبرو می شد آمریکا ناچار به دخالت مستقیم و تغییر سیاست جنگی نیابتی به جنگ مستقیم نمی شد.
در ادامه گزارش البدیل می خوانیم: پس از آنکه گروه های تروریستی، ابزارهای منطقه ای و فرامنطقه آمریکا از به دست آوردن هرگونه دستاوردنظامی در سوریه به ویژه الرقه و دیرالزور ناکام ماندند اکنون این کشور برای پیش بردن طرح خود به طور مستقیم وارد عمل شده است. اگر هدف آمریکا هشدار به دولت سوریه برای استفاده نکردن از سلاح های شیمیایی باشد این هشدار محدود است. زیرا شاخص ها نشان از این دارد که نظام سوریه در میدان های نبرد دست برتر را دارد. با توجه به این برتری نظام سوریه نیاز به استفاده از سلاح شیمیایی ندارد. آنچه اکنون در سوریه رخ داد ثابت می کند کسانی که بر روی تغییر سیاست آمریکا درباره بحران سوریه شرط بندی کرده اند در واقع بر روی سراب شرط بندی کرده اند.
روزنامه الثوره نوشت: در عکس العمل به پیروزی های ارتش سوریه در میدان های نبرد و برای سرپوش نهادن بر جنایت های گروه های تروریستی، اردوگاه حمله به سوریه به بهانه های دورغین و افتراهای بی اساس مبنی بر استفادهِ ارتش سوریه از مواد شیمیایی در خان شیخون همه امکانات خود را به کار گرفته است. این در حالی است که ارتش سوریه بسیار بزرگ تر از آن است که دست به چنین اقدام های زشتی بزند.
به نوشته روزنامه البناء، گروه های تروریستی طی سال های جنگ علیه سوریه پس از متحمل شدن هر شکستی با تحریک پشتیبانان خود عادت کرده اند که دولت سوریه را به استفاده از سلاح های شیمیایی متهم کنند. هدف از این اتهام ها تحریک جامعه بین الملل علیه سوریه است. تاکنون ثابت نشده است که سوریه از سلاح شیمیایی استفاده کرده است. به یقین همه کشورها به این مساله پی برده اند که دولت سوریه دارای این گونه سلاح ها نیست. این در حالی است که ده ها گزارش بین المللی حاکی از این است که گروه های تروریستی دارای مقدار بسیاری از سلاح های شیمیایی و گازهای سمی هستند. متهم کردن دولت سوریه به استفاده از سلاح شیمیایی در منطقه خان شیخون هیچ صحتی ندارد. هدف از این اتهام ها سرپوش نهادن بر شکست گروه های تروریستی به رهبری جبهه النصره در بسیاری از مناطق سوریه است. گروه های تروریستی و حامیان آنان با چنین اتهام های تلاش می کنند موازنه قدرت را به سود خود تغییر دهند.
روزنامه رای الیوم در گزارشی دیگر به قلم «عامر السبایلة» نوشت: تحلیل منطقی نشان می دهد تحرک دولت آمریکا در خارج شاید به دلیل فرار از فشارهای داخلی باشد. حجم فشارهایی که دولت ترامپ در داخل با آن دست و پنجه نرم می کند فراتر از حد تصور است. به نظر می رسد متهم شدن دولت آمریکا به هماهنگی با روسیه در تنش آفرینی آمریکا به ویژه در سوریه تاثیر گذار بوده است. به طوری که دولت آمریکا خواسته است این گونه وانمود کند که با روسیه و سیاست آن مقابله می کند. از این رو، حمله آمریکا در سوریه کافی است که ترامپ نشان دهد با مسکو مقابله می کند و منافع روسیه را هدف قرار می دهد.

** پیامدهای حمله آمریکا به پایگاه الشعیرات
تارنمای البدیل و روزنامه رای الیوم در بخشی از گزارش های خود عواقب حمله های آمریکا به سوریه را بررسی کردند.
به نوشته البدیل، ناظران معتقدند خطرناک ترین پیامد حمله وحشیانه آمریکا به سوریه این است که گروه های تروریستی از این حمله استفاده بد می کنند و با استفاده از سلاح های شیمیایی برای تکرار چنین حمله های بهانه تراشی می کنند. به ویژه ائتلاف مخالفان سوریه از حمله آمریکا استقبال کرد و خواستار ادامه این حمله ها شد.
به نوشته روزنامه رای الیوم، این حمله سراسر منطقه را در جنگ منطقه ای و جهانی وارد خواهد کرد. «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه این حمله را محکوم کرد و «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیع گفت: این حمله از پیش برنامه ریزی شده بود و هدف از آن تقویت جایگاه گروه های مسلح است.
در ادامه گزارش رای الیوم می خوانیم: این حمله ما را به یاد بهانه های آمریکا در حمله به عراق می اندازد و همه محاسبات را به هم ریزد و بحران سوریه را به نقطه آغازین خود بر می گرداند. این حمله همه تلاش ها و ابتکار عمل ها برای برقراری صلح در سوریه را از بین می برد و احتمال درگیری خونبار و فراگیر را گسترش می دهد.