خشکی دریاچه ارومیه سرطان‌زا نیست

محمدحسین صومی روز سه شنبه در کنفرانس خبری اثرات سلامتی خشک شدن دریاچه ارومیه، با اشاره به اینکه تا پیش از سال ۹۳ دانشگاه علوم پزشکی عضو ستاد دریاچه نبود، افزود: با رایزنی های مختلف از آن زمان تاکنون به عنوان یک عضو در جریان اقدامات انجام شده برای احیای دریاچه ارومیه وارد عرصه شده و احساس کردیم کارهای مرتبط با حوزه سلامت از طرف متولیان این حوزه به صورت متمرکز انجام نمی‌شود.

وی اظهار داشت: تا پیش از سال ۹۳ حضور متولیان سلامت در جلسات شورای فرهنگی و اجتماعی به شدت کم رنگ بود و قراردادهای متعددی نیز با دانشگاه منعقد شده بود اما متاسفانه تاثیر خشک شدن دریاچه ارومیه بر سلامتی مردم از طرف کسانی مطرح می‌شد که صلاحیت لازم را برای اظهار نظر در این زمینه نداشتند.

صومی خاطرنشان کرد: ادعای افزایش شیوع سرطان یا بیماری‌های ریوی بر اثر خشک شدن دریاچه از جمله این ادعاها بود و دریاچه ارومیه پای ثابت تمامی مباحث مطرح شده طی سال‌های ۹۳ و ۹۴ بود که این موارد بیشتر از طرف کسانی مطرح می‌شد که سابقه تحقیقات و فناوری در حوزه سلامت را نداشتند.

وی با بیان اینکه از ۶ سال قبل تصمیم گرفته شد تمامی طرح‌های تحقیقاتی مرتبط با سلامت توسط دانشگاه علوم پزشکی تبریز به عنوان قطب شمال غرب کشور بررسی شود، از محول شدن طرح‌های تحقیقاتی دانشگاه شریف به این دانشگاه خبر داد و  اضافه کرد: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، دانشگاه زنجان و دانشگاه صنعتی شریف نیز در اجرای این طرح‌ها درگیر هستند و به عنوان طرح قراردادی از سال ۹۵ مقرر شده است تا طرح‌ها توسط ما و با همکاری این دانشگاه‌ها اجرا شود.

صومی ادامه داد: حدود ۷۰ درصد حق تحقیقات در رابطه با تاثیر خشک شدن دریاچه ارومیه به سلامت مردم به حساب مجریان واریز و گزارش نهایی محاسبه شده است و به نتایج خوبی هم رسیده‌ایم و واقعیت‌های منتج از این طرح‌های تحقیقاتی در قالب کتاب، گردآوری و چاپ خواهند شد تا بر اساس مدلینگ‌های اجرا شده، اثر دریاچه ارومیه بر سلامت انسان، محیط زیست و دام بررسی شود.

دریاچه ارومیه یکی از مهمترین و ارزشمندترین زیست‌ بوم‌های آبی در شمالغرب ایران است که ۵۵۰ گونه گیاهی یک ‌ساله و چند ساله در ناحیه اکولوژیک آن شناسایی شده و پوشش گیاهی بیشتر این منطقه شامل گونه‌های شورپسند، خشکی ‌دوست و آبزی است.
این دریاچه به ‌دلیل برخورداری از ویژگی‌های طبیعی و اکولوژیکی منحصر به فرد از سال ۱۳۴۶ به عنوان پارک ملی و به همراه جزایر کبودان و قویون داغی جزو مناطق حفاظت شده اعلام شد.
دریاچه ارومیه در سال ۱۳۵۴ به عنوان سایت رامسر( تالاب بین ‌المللی) ثبت و در سال ۱۳۵۶ از سوی یونسکو جزء مناطق حفاظت ‌شده نیز اعلام شد.
حوضه آبریز این دریاچه با مساحت ۵۱ هزار و ۸۷۶ کیلومترمربع یکی از ۶ حوضه آبریز اصلی کشور است.

تراز دریاچه ارومیه از سال ۱۳۴۴ تا سال ۱۳۷۲ در حد فاصل یکهزار و ۲۷۴ متر تا یکهزار و ۲۷۸ متر متغییر بود اما از این تاریخ به بعد روند کاهشی تراز دریاچه آغاز شد و تا سال ۱۳۹۳ کاهش متوسط سالانه ۴۰ سانتی متر و در مجموع هشت متر از تراز دریاچه ارومیه به ثبت رسید.