آسیب شناسی اوضاع
*مدیرمسئول – محمّد اشراقی
برای اصلاح کارها و اوضاع فردی و اجتماعی نیز باید از روشهایی استفاده کرد که از نظر کارائی امتحان شده هستند.آسیب شناسی وقتی مورد نیاز می شود که کاری یا وضعی مورد رضایت نباشد و نیاز به تجدید نظر یا جایگزینی داشته باشد.فارغ از بزرگی و کوچکی موارد معیوب یا مشکلات، استفاده از روش های مشخص اصلاحی بطور دائم ضروری می باشد. بویژه وقتی که مشکل یا آسیب از پیچیدگی هم برخوردار باشد.
درحال حاضر حتی صلاح نیست که نسبت به رفع اشکال فنی یک وسیله نقلیه دارای عیب فقط با تکیه بر توصیه بدون بررسی عملی کارشناسان وارد، اقدام به عمل اصلاحی کرد. زیرا ممکن است، توصیه کارشناس غیردقیق یا حتی مشکل ساز هم باشد.
وضعیت فعلی جامعه، با انبوهی از انواع مشکلات موجود، مسلما مطلوب نیست و نیازمند انواع اصلاحات می باشد.
در اغلب جوامع با وجود اینکه مشکلات همیشه وجود دارند، ولی تا زمانیکه ضرر مادی یا معنوی
نزده اند، برای عامه مردم قابل درک و مشاهده نیستند. درست مثل اینکه فردی نوعی بیماری پنهان داشته باشد ولی فاقد عارضه باشد. درعرصه پزشکی اینگونه معضلات نهانی با انجام آزمایشات دوره ای کشف و درمان یا معالجه می شوند .
اصولا انواع نابسامانی های اجتماعی نیز باید در زمان عادی و قبل از بروز و ظهور ضرر های مادی و معنوی با انجام آزمایشات دوره ای اجتماعی، مشکلات با اصول علمی شناسایی ، عیب یابی و مورد اصلاح قرارگیرند .
باور براین است که جامعه باید برای مردم و مسئولین شناخته شده باشد. مردم و مسئولین خود و
مسئولیت ها و انتظاراتشان را بشناسند. دراینصورت که نوعی آگاهی و خودشناسی وجود دارد، درحالت بروز مشکلات، با تکیه بر اطلاعات موجود، رویه حل اشکالات، باید دارای مراحل ، شناسائی مشکلات، آسیب شناسی موارد اشکال ، رفع عیوب و یا تغییر سیستم ، تغییر یا تعویض عوامل مؤثر در کار و سایر امور لازم ، باشد.
لازم به ذکر است که عدم رعایت مراتب یاد شده نوعی بی توجهی به جامعه را می رساند که متاسفانه جوامع خرد و کلان را بیمار می سازد.
