مصرف آب در ژاپن از زبان یک دانشجوی ایرانی

به گزارش ارک خبر،الان هم این حمام ها در ژاپن هستند و از نظر رعایت بهداشت و نظافت واقعا در حد بالایی قرار دارند تا جایی که ورود به حوضچه های آب گرم حمام های عمومی فقط در صورت شستشوی کامل بدن امکان دارد، بنابراین افراد می بایست ابتدا خودشان را در محل دیگری کاملا بشویند و بعد وارد حوضچه های مخصوص شوند، این حوضچه ها پر از آب گرم بوده و گروه های چند نفری برای تمدد اعصاب و آرامش مدتی را در آن‌ها سپری می کنند، حوضچه هایی که گاهی سقف هم ندارد و مخصوصا در شب بسیار دلچسب و دلنشین هستند.

این حمام ها هم کاربری بهداشتی و نظافتی ‌و هم کاربری گردشگری و تفریحی دارند. در داخل خانه ها هم مثل کشور خودمان در داخل هر حمام یک چهار پایه کوچک و ظرف تقریبا بزرگ قرار دارد که افراد برای شستشو اول روی چهار پایه کوچک نشسته و خود را با وسواس زیاد با آب گرم از شیری مجزا، کاملاً تمیز می کنند، این شیر مستقل از شیری است که برای پرکردن آب گرم وان به کارمی رود، بعد از نظافت کامل بدن، افراد وارد وان پر از آب گرم می شوند. جالب آن که روی این وان با یک پوشش کرکره مانند پوشانده شده تا آب در تماس باهوای بیرون، زود سرد نشود. در حمام سنتی دوشی درکار نیست. آب گرم وان، آخرین مرحله حمام کردن به حساب می آید، پدر یا مسن ترین فرد خانواده طبق آداب و رسوم این کشور اولین کسی است که به حمام می رود و پس از او سایر افراد خانواده به ترتیب از بزرگ به کوچک حمام می روند، این قاعده زمانی که خانواده مهمان دارد به هم می خورد. این رسم نوعی احترام گذاشتن به مهمان محسوب می شود و او قبل از دیگران حمام می کند.

دوستم تعریف می کرد بعضی خانواده های ژاپنی به دلیل علاقه، کنجکاوی و آشنایی بیشتر با رسم و رسوم کشور مهمان و معرفی آداب و سنن ژاپنی به مهمان و ایجاد فرصت برای تعمیق دوستی ها و اینکه دانشجویان خارجی خیلی در این کشور احساس غربت نکنند، علاقه مند به پذیرش دانشجویان خارجی در منزل خود به مدت یک یا دو شب می شوند که این امر از طریق دفتر دانشجویان خارجی دانشگاه هماهنگ می شود، من هم خواستم از این برنامه استفاده کنم، بنابراین به دیدار یک خانواده ژاپنی رفتم. اولین باری بود که به خانه یک ژاپنی می رفتم و اصول حمام کردن ژاپنی را نمی دانستم. ظاهرا امکان سرباز زدن از حمام هم برای مهمان وجود ندارد، چون لحن میزبان طوری است که قبل از خواب همه باید حمام کنند، لذا امکان فرار از حمام وجود ندارد!

طبیعی بود قاعده تقدم مهمان بر میزبان در مورد من هم رعایت شود، من هم به سبک ایرانی ها، اول داخل وان رفتم و خودم را شستم، قبل از خروج از حمام، خروجی آب را باز کردم تا آبی که از آن برای نظافت استفاده کرده بودم، خارج شود و بعد بیرون آمدم. حال آنکه کار من اشتباه بود! من ابتدا می بایست در بیرون وان خودم را می شستم و بعد به مدت چند دقیقه وارد وان آب گرم شده، بعد بدون باز کردن آب و فقط با پوشاندن روی وان برای گرم ماندن آب، خارج می شدم. چند ماهی گذشت‌ وحین صحبت با یکی از هم‌کلاسی های ژاپنی، به اشتباه خود پی بردم. آن موقع خانواده ژاپنی چون‌ خارجی بودم اعتراضی نکردند، وقتی متوجه اشتباهم شدم با آنها تماس گرفته و عذرخواهی کردم. فقط آن زمان بود که روش درست حمام کردن ژاپنی را برایم توضیح دادند.

پدر خانواده گفت ما اول با مقدار کمی از آب خودمان را کاملا می شوییم، بعد به صورت سلسله مراتبی از بزرگ تا کوچک، انفرادی وارد آب درون وان می شویم، چند دقیقه داخل آن می مانیم. در نهایت هم از آب داخل وان برای آبیاری باغچه و گلها استفاده می کنیم!

جالب‌ اینکه ژاپن کشوری پرآب، پر باران و سرانه آب در دسترس هر ژاپنی خیلی بیشتر از ایران است