کاهش تعداد ورودی ها به بازار کار در مقابل خروج هر یک نفر نیرو

به گزارش ارک خبربه نقل ازمهر، پرویز محمدزاده دوشنبه در جمع خبرنگاران اظهار کرد: بیکاری یک پدیده بین نسلی و بلندمدت است که به شدت تحت تاثیر سیاست‌های افزایش جمعیت دهه‌های قبل از جمله دهه 60 قرار دارد و نرخ بیکاری شاخص مناسبی برای ارزیابی عملکرد سیاست‌های امروز نیست و باید از شاخص‌های مناسب‌تری از قبیل شاخص‌های کار شایسته برای تبیین واقعیت‌ها استفاده کنیم،  و نرخ بیکاری بالا را به عنوان یک چالش مهم در نظر داشته باشیم و راهکارهای مناسبی برای مبارزه با آن پیدا کنیم.

وی ضمن ارائه مدل مفهومی ساده بازار کار تصریح کرد: هرگونه سیاستگذاری مناسب و اثربخش مستلزم بانک اطلاعاتی جامع است تا بتوانیم تصمیمات مناسبی را بگیریم و اجرایی شدن آن را رصد و پایش کنیم و در این بین ارائه الگوی مناسب مداخله دولت در بازار کار ضروری است و تصحیح شکست بازار کار و ایجاد اشتغال کامل، افزایش بهره‌وری و کارایی و برقراری عدالت اجتماعی نیز از جمله اهداف مداخله دولت در بازار کار است.

معاون توسعه و برنامه‌ریزی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی آذربایجان‌شرقیبا اشاره به اینکه محور اصلی در بحث دخالت دولت، دخالت کمتر و یا بیشتر نیست، بلکه نوع دخالت‌ها که عمدتاً در جهت رفع کاستی‌های بازار است، بسیار تعیین‌کننده است، افزود: توجه به نکاتی مثل وضعیت زنجیره ارزش در استان، هزینه‌های متفاوت ایجاد یک فرصت شغلی در صنایع مختلف، مزیت بزرگ اندازه بازار در داخل کشور و دسترسی استان به بازارهای همسایه‌های شمال‌غرب کشور در بررسی وضعیت اشتغال و بازار کار ضروری است.

وی با اشاره به دستاوردهای کلی رویکردهای مختلف سیاستگذاری برای اشتغال خاطر نشان کرد: اشتغال جدید باید دارای چند ویژگی مهم سهم بالای بخش خدمات، سهم بالای نیروی کار زنان و جوانان و همچنین احتمال افزایش سهم بخش غیررسمی باشد.

محمدزاده عوامل مؤثر بر اشتغال و بیکاری را تحولات جمعیتی، توانمندی نیروی انسانی، رقابتمندی و توانمندی بنگاه‌ها، فضای کسب و کار، نظام آموزشی، تحولات بخش‌های مختلف، بازارهای مالی، روابط خارجی و تحریم‌ها و سیاست‌های پولی و مالی برشمرد.

معاون توسعه و برنامه‌ریزی سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی آذربایجان‌شرقی سنین بین 20 تا 24 سال را ورود بالقوه به بازار کار و سنین 60 تا 64 سال را نیز خروج بالقوه از بازار کار عنوان کرد و گفت: هرم سنی سال 1395 نشان می‌دهد به ازای خروج هر نفر، 3 تا 4 نفر وارد بازار کار می‌شوند که در سال‌های قبل این نسبت تا یک به هفت نیز می‌رسید