سه‌شنبه بدون خودروی دیگری در اصفهان رقم خورد تا نشان از اراده مردمی باشد که شهر خود را دوست دارند
پایگاه خبری ارک خبر-اصفهان:
سه‌شنبه بدون خودرو، نماد اراده مردم اصفهان
سه‌شنبه بدون خودروی دیگری در اصفهان رقم خورد تا نشان از اراده مردمی باشد که شهر خود را دوست دارند.
به گزارش پویش مردمی ترافیک شهر اصفهان، زندگی شهرنشینی به نقطه تازه‌ای از دوران خود رسیده است که چهره‌ای تازه از خود به نمایش گذاشته است، زندگی در پس دیوارهای به آسمان کشیده، کوچه‌های محصور شده در ساختمان‌ها، حرکت در میان کوچه و خیابان‌هایی که خودروهای فلزی آن را به سلطه خود درآورده‌اند از یک‌سو و از سوی دیگر وابستگی انسان‌ها به تکنولوژی و اعتیاد به آن از سوی دیگر شهرنشینان را آزار می‌دهد.
می‌شود خستگی و خمودگی را در مردم شهرها دید، آرامشی که امروز از انسان خود را پنهان می‌کند در پس زندگی ماشینی رنگ می‌بازد. دشواری‌های زندگی در شهرها آن‌گونه شده است که دیگر مردم به آن عادت کرده‌اند.
در میانی شلوغی شهر و در قلب شهر اصفهان، سه‌شنبه‌های بدون خودرو نوید از بازگشتی دارد که تا چندی پیش رسیدن به آن محال می‌نمود، گاهی تصور می‌شد انسان‌ها به سرنوشتی که برای خود رقم‌زده‌اند محکوم شده و این راه تا نابودی به پیش خواهد رفت. گویی انسان‌ها توان مبارزه با غول‌های فلزی ساخت دست خود را نداشتند، ناگهان اراده جمعی حماسه‌ای را رقم زد که امروز اصفهان را به الگویی برای دیگر شهرها بدل کرده است.
سه‌شنبه که می‌شود همه رخت جنگ می‌پوشند و به مبارزه می‌آیند، مبارزه‌ای که برخلاف دیگر جنگ‌ها خون‌ریزی ندارد، اینجا جنگ با ناامیدی است، جنگ با آلودگی هوا و زندگی ماشینی، این جنگ برای آزادی از بندهایی است که انسان به‌پای خود بسته است تا شادی زندگی راحت‌تری داشته باشد. سه‌شنبه بدون خودرو جنگ با اعتیاد به ماشین‌هاست، جنگ با ناامنی خیابان‌ها و کوچه‌هاست.
هفته‌ای که گذشت شهر اصفهان در تیرگی آلودگی‌هایی به سر می‌برد که از پس آن خورشید به‌سختی دیده می‌شد، نفس که تنگ می‌آمد لحظه شماری برای سه‌شنبه بدون خودرو بیشتر می‌شد، حالا که کارد به استخوان اصفهان رسیده مردم اراده‌ای راسخ‌تر برای مبارزه با آلودگی دارند.
اصفهانی‌ها همیشه به دوست داشتن شهر خود شهره بودند، گاهی دیگران آرزوی داشتن شهری مانند اصفهان را داشتند، شهری که به دلیل داشتن مردمی متعهد همیشه پاک و تمیز بود، آن‌ها وصف اصفهان را در کتاب‌ها و سخنرانی‌ها به میان می‌آوردند و از اصفهان به‌عنوان الگویی برای شهر خود یاد می‌کردند و دورنمای تصور می‌کردند که روزی شهری شبیه به شهر گنبدهای فیروزه‌ای داشته باشند.
حال بار دیگر مردم اصفهان به میدان آمده‌اند تا شهر خود را به الگویی زیبا بدل کنند، شهری که می‌خواهد خود را از آلودگی‌ها نجات دهد، سه‌شنبه بدون خودرو مظهر این اراده دست جمعی است، آرامشی که در چهارباغ عباسی در ساعت ممنوعیت تردد خودروها حاکم می‌شود وصف ناشدنی نیست، آرامشی که مدد همت مردم بلندهمت اصفهان از یک و نیم سال گذر می‌کند.
امروز دیگر همه می‌دانند سه‌شنبه‌ها چهارباغ از خودروها پاک می‌شود، حال دیگر مردم به هوای داشتن هوای اصفهان به چهارباغ می‌آیند، حال دیگر مردم برای تجربه شهری زیبا به چهارباغ می‌آیند، حال دیگر مردم رخت جنگ بر تن می‌کنند و سوار بر دوچرخه‌های خود می‌آیند تا اصفهان را از دست آلودگی‌ها نجات دهند، مردم شهر اصفهان سه‌شنبه‌های بدون خودرو را با آرامش چهارباغ عباسی به خاطر می‌آورند.
سه‌شنبه‌های بدون خودرو دیگر مانند برنامه‌ای بدل و در تقویم هفتگی اصفهانی‌ها حک شده است، حال دیگر مردم اصفهان طعم آرامش چهارباغ را چشیده‌اند، آن‌ها به چهارباغ می‌آیند تا امنیت خیابان بدون ماشین را تجربه کنند، امنیتی که با ورود خودروها به خیابان‌ها به فراموشی سپرده شده بود، گویی هر بار که سه‌شنبه بدون خودرو را تجربه می‌شود اراده مردم اصفهان برای ادامه آن بیشتر می‌شود.
حال دیگر اصفهان میهمانانی دارد که برای دیدن سه‌شنبه‌های بدون خودرو می‌آیند، میهمانانی که می‌آیند تا این اراده جمعی مردم اصفهان را تحسین کنند، اراده که سبب می‌شود تا چهارباغ پیاده راهی شود، گذری فرهنگی که نماد فرهنگ و تمدن اصفهان بود، بار دیگر با همت مردم اصفهان به مرکز توجه دیگران بدل شده است، توجهی که از اراده مردمی برمی‌خیزد که شهر خود را دوست دارند.
