سرمقاله

*مدیرمسئول – محمّد اشراقی

یکی از مشکلات جوامع سنتی رسم نامطلوب اولویت دادن منافع فردی بر منافع جمعی است.

ارجحیت منافع فردی نسبت به منافع جمعی نزد افراد  جامعه دارای درجه بندی متفاوت می باشد. بدین معنا که بعضی افراد هدفی در زندگی غیراز تامین منافع شخصی ندارند. خصلت توجه به منافع جمعی در  اینگونه افراد، که تعدادشان در جوامع سنتی بیش از هشتاد درصد می باشد،  کم و غیر قابل قبول است . درمقابل افراد فوق، که حدود ۷۰درصد جامعه را تشکیل می دهند، افرادی نیز وجود دارند که در کار های خود اغلب منافع عمومی را به منافع شخصی ترجیح می دهند.

تعداد این افراد در جوامع برخوردار ازسطوح فرهنگی، اخلاقی و رفتاری مناسب و خوب از فراوانی  برخوردار   بوجود می آیند.  آموزش تفکر و رفتار مبتنی بر  فرهنگ توجه به اولویت منافع جمعی بر منافع فردی، اصولا باید بوسیله روش های جاری وساری در خانواده ها و کانون‌های آموزشی وتربیتی عمومی جامعه مثل مهد کودک ، دبستان و دبیرستان آغاز و تکمیل و تشکیل گردد .  در مورد مزایای زیاد و کارساز رایج بودن فرهنگ ارجحیت دادن به منافع جمعی بر منافع فردی ، بحث مفصلی می تواند مطرح شود. مختصر اینکه بخشی از انواع  شاخص های ترقی علمی، فرهنگی،  و رفاه عمومی بعضی از جوامع رابطه آشکار و نهان با وجود درجه حس مسئولیت به منافع عمومی در میان اهالی آن جوامع دارد.این معیار و با‌ور تئوریک در مورد جامعه ما نیز صادق است .اغلب مشکلات جوامعی چون جامعه ما عمدتا  از عدم احساس علاقه زیاد درمیان مردم و نداشتن همیت عامه نسبت به رعایت  منافع عمومی  و در اقلیت بودن افراد معتقد به اولویت منافع کوتاه و بلند مدت  عمومی جامعه ناشی می شود. لذا معطوف شدن توجه دست اندرکاران تبیین،  شکل دهی واصلاح فرهنگ عمومی جامعه، باین مسئله ضرورت اساسی دارد. زیرا تا میزان درجه  توجه به اولویت منافع عمومی در فرهنگ غالب  جامعه ما افزایش نیابد، محوریت  توجه به منافع شخصی  در جامعه ما ، ویژگی بحران سازی  و مشکل آفرینی را حفظ خواهد کرد .