اخلاق حسنه

 

*مدیرمسئول – محمّد اشراقی

اخلاق جمع واژه خلق است. خلق معمولا به رفتار درونی و بیرونی فردی  و یا جمعی گفته می شود. اگر رفتار مشهود از فرد یا جمعی نسبت به خود فرد یا خود جمع و در عین حال به  افراد و اجتماعات دیگر، مضر نباشد و مناسب و مفید باشد، می تواند در رده اخلاق و رفتار های حسنه قرار گیرد.

در واقع خوبی و بدی خلق ها مثل تمام پدیده ها با معیار فایده وضرر سنجیده می شود.

فایده و ضرر پدیده های مادی و معنوی فارغ از تبلیغات رایج، و مدعاهای معمول، از تاثیرات کوتاه و بلند مدت آنها در عمل، سنجیده می شود. عمر پدیده ها نیز، در بلندت با معیارهای فایده و ضرر  تعیین می گردد.

با اینکه فایده و ضرر پیش افراد و جوامع متفاوت است، ولی معیارهای قابل قبول عمومی در این رابطه، وجود دارد، که می تواند در سنجش خوبی و بدی رفتارهای فردی و گروهی مورد استفاده قرار گیرد.

در طول تاریخ تا امروز، بقا و دوام  حسن شهرت   و بد نامی تمام پدیده های شناخته شده، از جمله شخصیت ها، جوامع، حکومت ها، انواع مکتب ها، ادیان، باورها، احزاب، انواع گروهای اجتماعی و سیاسی و  سنت ها،  تا حدود زیادی به تاثیر خوبی و بدی و مفید ومضر بودن  مرتبط می شود.

می توان باین باور نزدیک شد که در شرایط متعارف، معیار فایده و ضرر، مهمترین و موثرترین، تعیین کننده ارزش واقعی وفلسفه بقا و فنا انواع پدیده های مادی و معنوی جوامع بشری می باشد.

 

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا