ضرورت رشد فرهنگی جوامع* نوشته محمد اشراقی
*مدیرمسئول – محمّد اشراقی
فرهنگ سازی ممکن است ظاهرا، کاری مثبت و مفید بنظر برسد. ولی در واقع این چنین نیست. زیرا تمام فرهنگ ها مطلوب نیستند.
بنابراین فرهنگ های مفید و مثبت، مطلوب بوده و قابلیت رشد و بقا دارند.
به فرهنگی مطلوب گفته می شود که منافع مادی و معنوی افراد و گروهارا تامین و در ارتقا معنویت فردی واجتماعی جوامع مؤثر باشد.
در دنیا انواع فرهنگ های مفید و مضر زیادی وجود دارند. می توان گفت که بخشی از فقر و غنا، غم و شادی و رشد و توسعه زندگی مادی و معنوی افراد وگروه ها و جوامع دنیا، از درجه مطلوبیت فرهنگ ها و باورها نشئت می گیرد.
فرهنگ ها را می توان نرم افزارهای کار و زندگی افراد و جوامع تلقی نمود.
اگر این فرض مورد قبول باشد می توان پذیرفت که فرهنگ ها هم در معرض تغییرند و با توجه به عوامل گوناگون رشد و بلوغ پیدا می کنند و یا در اثر رکود و تحلیل ناکارآمد شده و لزوما از بین می روند.
باور این است که فرهنگ ها نوعی دانائی و مهارت های قدیمی رسوب کرده در ذهن و خاطره افراد، گروه ها و جوامع می باشند.
بدین علت، فرهنگ ها نیز مثل علوم، فنون و مهارتهای بشری، باید درجهت بهبود کمی، کیفی، ارتقا کاربری، رشد و توسعه پیدا کنند و از این طریق، در بازسازی رفتار فردی و اجتماعی آحاد جامعه مؤثر و مفید واقع شوند.
بی شک، بعضی فرهنگ های باقیمانده از گذشته نیازمند بازبینی و تجدید می باشند. واستفاده از
سنت ها و رسومات گذشته مضر باید به بایگانی فرهنگی سپرده شوند.
بنابراین تبلیغ و ترویج بی مطالعه و متعصبانه فرهنگ ها و یا استفاده از اجبار در حفظ و کاربرد آنها به سود مردم نبوده و در مسیر وصول به اهداف فردی و جمعی آحاد جوامع، خلل جدی بوجود می آورند.