آموزش زبان مادری حق قانونی مردم است *مدیرمسئول – محمّد اشراقی
آموزش زبان مادری حق طبیعی و قانونی مردم ایران است. ادای این حق به مردم مثل حق زیستن بعهده نظام، دولت و مسئولین می باشد. هیچ کس ومقامی اجازه انکار یا کتمان آن را ندارد. آموزش زبان مادری اگر انکار و کتمان گردد، کاری مغایر و برخلاف ماده ۱۵ قانون اساسی جمهوری اسلامی، انجام شده و اقدام کننده باید پاسخگو باشد. البته ماده ۱۵ قانون اساسی که جزو مفیدترین و مبارک ترین مواد قانون اساسی کشور می باشد، در طول عمر مفید این میثاق ملی، گاها مورد پسند بعضی افراد و گروه های تمامیت خواه افراطی نبوده است. به قول مشهور در دروازه را می توان بست ولی بستن دهان مردم بی توجه به حقوق طبیعی و قانونی میلیونها نفر شهروند منسوب به قومیت های متکلم بزبانهای غیر از زبان فارسی مقدور نمی باشد. باور این است که براساس اصول دموکراسی ابراز عقاید توسط عامه مردم آزاد است. ولی این آزادی، یعنی ابراز عقیده برخلاف نص صریح ماده ۱۵ قانون اساسی در جلسه علنی روز معلم به شان بالاترین مقام اجرائی کشور یعنی ریاست جمهوری، آقای روحانی، شایسته نیست. زیرا رئیس جمهور، مقام مسئول اجرای مواد و مفاد قانون اساسی تشریف دارند، لذا آقای روحانی که خودرا مفتخر به تهیه وتدوین قانون شهروندی
می دانند، نمی بایست برخلاف قانون اساسی خطاب به معلمان کشور می گفتند که آموزش زبان مادری و زبان محلی توطئه دشمنان ایران است.
اینگونه اظهارات احتمالا از احساس بی نیازی آقای روحانی از رای عموم مردم و با نیت زمینه سازی به جذب هوادار از میان گروه های افراطی تمامیت خواه ایرانشهری ناشی می شود. ضمنا آقای رئیس جمهور، گویا تحت تاثیر مشاورین ناآشنا با زبان های قومی ایران ، ناگزیر به اتخاذ این موضع نامطلوب
شده اند و ظاهرا ایشان زبان قانونمند و دارای اقیانوسی از واژگان و غنای فرهنگی ترکی آذربایجانی را بازبان مادری (زبان سرخه ای) همردیف فرض می کنند و وادار به چنین اظهاراتی شده اند. اینگونه می شود فرض نمود که آقای روحانی قبل از پایان دوره ریاستشان، پیش از موعد، خود را در موقعیت و کسوت شهروندان غیر مسئول در حراست و اجرای قانون اساسی تصور کرده و زود هنگام، بر مضر بودن آموزش زبان های مادری و محلی نظر داده اند. باور این است که آقای رئیس جمهور، به مرور مجدد قانون اساسی، حقوق شهروندی و کسب توان مماشات با اقوام و ملل داخل ترکیب متکثر مردم ایران نیاز دارند.