قرائت متفاوت مسئولین و مردم از مشکلات
بنا به گفته مسئولین، احوال کشور خوبست است و مشکلات موجود هم تحت کنترل می باشد.
ولی اظهارات مردم از گرانی ، تورم و آثار آنها در زندگی اقشار آسیب پذیر حکایت دارد.
بقول مشهور هرکدام از این دو، از ظن خود وصف حال می کنند.
مسئولین که موظف به حل بحران ها هستند ظاهرا در پی حل مشکلات می باشند. اما مردم عادی دارای در آمد ثابت کم، تحت انواع فشارها خورد می شوند.
مسئولین انتظار دارند مردم تحمل کنند و مردم هم منتظرند، که بخش زیادی از فشارها اقتصادی می تواند فوری رفع گردد.
دراین میان مردم تحت فشار اقتصادی، از اینکه شاهد حل فوری بعضی از مشکلات نیستند ، و در آمد کم و ثابتشان معمولا درنیمه اول ماه تمام می شود، در خط نارضایتی ها و شکوه و گله قرار می گیرند.
چون مسیر دیدگاه های دولت و مردم همسو نیست، قرائت این دو از احوالات جامعه ضد و نقیض و چالش بر انگیز می باشد.
دولت می گوید جامعه بسوی رفاه می رود . مردم هم با لمس روزمره و دردناک فقر فزاینده ، قادر به تحمل بحران و انتظار راه حل های طی نشده وعده های طویل المدت دولت نیستند.
باور این است که مردم در انتظار از دولت محق است و دولت هم بعضی از مشکلات را فوری حل کند و برنامه ریزی و شفافیت پیشه نماید .
