ماهی قرمزها دیگر نمی میرند، عید بی ماهی نباشید

* ‘گزارش از پریا دادوند:
از کوچه پس کوچه های شهر بوی عید می آید بوی سال نوبوی تازگی خانه ها و رخت ولباس های نو بوی سنبل های رنگارنگ بوی ماهی های زنده در ظرف های بزرگ کنارخیابان ها،ماهی هایی که هرروز صاحب خانه ای جدید می شوند گاهی تنها گاهی دسته جمعی، به نزدیکشان رفتم ماهی های قرمز رنگی در حال بازی باهم در آن تنگ ها و تشت های پرآب بودند،از دور به این ماهی های بی گناه نظاره می کنم هر کدام به یک طرف در حال پرسه زدن هستند.
لحظه ای ماهی بی گناهی را در روی آب می بینم که بی حرکت در روی آب ایستاده است چند لحظه کنارش می ایستم اما تکان نمیخورد، او مرده است…..
کودکانی را می بینم که در مقابل تشت های ماهی ایستاده اند و به ماهی ها نگاهی عجیب دارند و گویی دلشان می خواهد ماهی داشته باشند اما از طرفی هم بیاد مرگشان می افتند و می گویند گناه دارد می میمیرد. پیرزن ، پیرمردهایی را می بینم که در مقابل ماهی ها ایستاده اند اما می گویند امسال ماهی نمیخرم میگویم چرا می گویند خیلی زود میمیرند و دلمان به حالشان می سوزد ما بخاطر خوشحالی خودمان باعث مرگ این طفلیان می شویم ،و مانند یک رهگذر از کنارشان رد می شوند.
ماهیان قرمز پس از معاینه به بازار روانه می شوند
امیرحسین بهداد ، مدیر کل دامپزشکی استان اذربایجان شرقی در خصوص اطلاعیه ای درمورد سل ماهی های قرمز عید گفت :ماهیان شایع ترین روش انتقال عفونت از طریق بلعیدن غذای آلوده (به ویژه لارو پشه ها ) یا خوردن دیگر ماهی هایی که مبتلا به مایکوباکتریوم است. وی گفت : علایم بالینی این ماهیان مبتلا بی حال هستند و در کف آکواریوم می مانند ،بی اشتها و لاغرند.ممکن است محوطه بطنی متورم شده چشم ها بیروزن بزنند و کدر شوند تنفس سریع می شود و تغییر رنگ رخ می دهد
بهداد درخصوص شکل ظاهری ماهی های بیمارگفت : این بیماری ممکن است در ماهی ها سبب بد شکلی شود و غالبا در ماهیان پیر رخ می دهد. مدیر کل دامپزشکی یاد آور شد : در انسان در صورت تماس مستقیم زخم های درمان نشده فرد با باکتری ، عفونت ایجاد می شود ،این بیماری را می توان به طور موثری با داروهای مناسبی که توسط دامپزشک تجویز میشود درمان کرد. بهداد در خصوص افرادی که ممکن است به این بیماری دچار شوند گفت : سل پوستی در کودکان ؛افراد مسن و افرادی که دچار ضعف سیستم ایمنی هستند ایجاد میشود،در ماهی های قرمز اگر زخم و خراش های پوستی وجود داشته باشد نباید خریداری شوند . وی از نگرانی های مردم درمورد ماهی های شب عید افزود : اکثر ماهیان قرمز موجود در بازار پس از معاینه بالینی کارشناسان دامپزشکی روانه بازار می شوند و نگرانی از بابت این بیماری وجود ندارد .
بهداد به افراد مسن و کودکان که دچار سیستم ایمنی ضعیفی هستند گفت : از دستکاری ماهی و آب ماهی پرهیز کنند.ضمن اینکه از خرید ماهیان دارای علایم بالینی خودداری کنند .
وی در پایان سخنانش توصیه ای به همشهریان کرد و گفت : همشهریان عزیز توجه داشته باشند که ماهی قرمز به علت رقابت غذایی با جمعیت ماهیان بومی منابع آبی طبیعی (رودخانه ،دریاچه ها )و زاد و ولد سریع ،باعث تغییر اکوسیستم بومی می شوند ،لذا از رهاسازی آن ها در این گونه محیط ها اجتناب گردد و صرفا در مکان های اعلامی توسط شهرداری ها انجام پذیرد:
جان ارزنده ولی ارزان!
دادوستد ارزان یک جاندار، به معنای کم‌ارزش بودن جانش نیست. طول عمر ماهی قرمز به بیش از ۲۵ و گاه تا ۴۰ سال می‌رسد، یعنی دو برابر سن سگ و گربه و نزدیک به نیمی از عمر بشر! آیا جان زیستمندان ارزشمند نیست؟
سیامک مهینی، کارشناس برجسته شیلات در خصوص جای مناسب ماهی های عید گفت :آب مناسب برای زندگی ماهی قرمز،، آب بدون کلر است که برای این منظور، کسانی که عمدتاً از آب لوله کشی شهر برای آب ماهی استفاده می کنند، برای اطمینان از خارج شدن کامل موادی مانند کلر باید قبل از عوض کردن آب ماهی ها، فرصت دهند تا آب به مدت یک شبانه روز در ظرفی باقی بماند و سپس از آن آب برای تنگ ماهی استفاده کنند.
وی افزود: به علت کمبود اطلاعات علمی مردم، ماهی‌های قرمز عید با مشکلاتی نظیر کمبود اکسیژن، آلودگی محیط زندگی و ضعف امنیت غذایی مواجه هستند؛ که در نتیجه حدود ۹۵ درصد از میلیون‌ها ماهی قرمز را تا پایان عید از بین می روند. مهینی در بخش دیگری از سخنانش تصریح می‌کند: زندگی ماهی‌های قرمز عید به حالت چرخه‌ای از ناآگاهی‌های انسان‌ها تبدیل شده است، به گونه‌ای که تولید کنندگان از یک طرف میلیون‌ها ماهی قرمز را روانه بازار می‌کنند، و از طرف دیگر همنوعانشان اکثر این ماهی‌ها را در تنگ بلورین به قتل می‌رسانند.
ماهی های جاویدان جای خود را به ماهی های بی گناه خواهند داد؟
این سوالی بود که از یک بانوی کارافرین وخالق ماهی های جاویدان یا دایمی پرسیدم .
پروین یزدانی راد متولد ۱۳۴۹ خالق ماهی های دایمی هستند ماهی هایی که اگر فرهنگ سازی شوند شاید روزی جانشین این ماهی های بی گناه عید شوند .
او در خصوص هنرش میگوید :من دوسالی است که بفکر ماهی های زنده قرمز هستم و هرساله نزدیک عید دلم برای این ماهیای کوچک داخل تنگ های شیشه ای می سوزد که چرا باید در این تنگ ها محبوس شوند. او فکری به حال این ماهیان کرده بود که در لحظه اول با ماهیان قرمز زنده هیچ تفاوتی نداشت
یزدانی راد ماهیانی از جنس دایمی ساخته بود که به گفته وی این هنررا تا به حال به بیش از ده ها نفر اموزش داده است
این بانوی کارافرین از رفتار عجیب مردم بسیار تعریف می کرد و می گفت :مردم فکر می کنند ماهی زنده هستند و به ارامی به کنار ظرف ضربه می زنند تا ببینند ماهی زنده است یا نه بعد از اینکه ضربه زدند و مطمعن شدند که ماهی بی حرکت است بی اختیار از مقابلش رد می شوند اما باز برمی گردند که چرایی بی حرکتش را بدانند و هر کدام یک نظری می دهند یکی می گوید ژلست دیگری می گوید نه حتما مرده است و در داخل چسب ریخته اند و حدس های خیلی بامزه تر.
یزدانی راد در خصوص اینکه به کمپین نه به ماهی زنده پیوسته است گفت :چندین سال است که کمپینی به نام نه به ماهی زنده وجود دارد اما فقط یک شعار بود من بااین کار توانستم واقعا این کمپین را عملی کنم. بانوی کارافرین گفت در طول سالهای گذشته مسئولان مربوطه از نمایشگاه‌های ما بازدید به عمل آوردند و وعده‌هایی نیز به ما دادند، که هیچ یک از این وعده‌ها به مرحله عمل نرسید و در حد حرف باقی ماند و امیدوارم مسئولین شهر به فکر این بی گناهان کوچک باشند . این هنرمند توانمند دراخر روبه مردم سخن گفت:ماهی های زنده حق زیستن دارند بیاییم بخاطر دلخوشی چند روزه خود این بی گناهان آبزی را از بین نبریم چرا که در اکوسیستم ما نیز بی تاثیر نیستند.